United States or Finland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dit gezicht, dat tweemaal door Van Eyck geschilderd is, schijnt wel het minst Italiaansche, dat ooit uit oogen keek. Doch de aanduiding van het stuk als "Hernoul le fin avez sa femme dedens une chambre" in den inventaris der schilderijen van Margareta van Oostenrijk uit 1516 blijft wel een sterk argument, om er Arnolfini in te zien.

Om dat een braaf fatsoenlyk jong Heer, met wien ik zo veel ommegang heb, wiens Moeder en Zuster myne hoogstgeachte Vriendinnen zyn, my, eindelyk, op de betamelykste wys, zegt: dat ik hem niet onverschillig ben? Waarlyk, dit zyn gruwelyke ondernemingen; vreest gy niet, dat ik u, met eene theatrale houding, zal toevoegen: "Moi, je suis femme, je ne pardonne jamais."

Maria dank! daar komt hij! Bij dat gaslicht van verre heeft ze hem gezien. Dat was zijn gang zijn figuur. Ja, hij draagt een lagen hoed. Zie hij nadert. Ondanks den plassenden regen ijlt ze op hem toe. Maar.... groote God! dat stak als een dolk: een vreemde wijkt ter zij en werpt haar de woorden toe: "Trop tard petite; ma femme m'attend."

De dentiste ging voorbij, mistroostig met een ongelukkig gebaar haalde hij de schouders op. «Que es?" vroeg de schilder aan zijn buurman. «Ma femme s'est fâchée parce que Carmen ne veut danser." «Elle aime

Ik wist mijn ster te overreden, in een ander stuk van Dumas op te treden en noemde "La Moglie di Claude". Nu had dit drama te Parijs nooit veel opgang gemaakt en bij een reprise van "La Femme de Claude" zelfs échec geleden. La Duse was dan ook bezorgd, of zij haar uitbeelding van Césarine voor het Parijsche publiek aannemelijk zou weten te maken.