Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 8 juli 2025


Straks by 't ontwaken, zoud-i heel op z'n gemak aan Femke denken. Zoo had hy zich voorgenomen toen-i Vrouw Claus hoorde wegsluipen tot halfweg de deur. Voor ze die geheel bereikt had, nam hy niets meer waar, zelfs z'n droomen niet. Wel beschouwd, hy had tot-nog-toe niet te klagen over Fancy's leiding, al koos ze vreemde middelen om hem optevoeden tot mensch...

Maar Max blijft twijfelen aan Fancy's meisjesschap: en hij vraagt Tine, wie ze is, en Tine kent haar ook, al jarenlang. "Zij heeft mijn leven heerlijk schoon gemaakt en ik wijt de schrale voeding onzer kinderen niet aan haar, zooals gij meermalen deedt in buien van onrechtvaardigheid." En Fancy geeft aan de kinderen dichterlijke gedachtetjes en ze leert ze ook jokkentjes, en ze fluistert hun moeder het juiste woord in, om hun hartjes te treffen, als ze uit speelschheid een ander leed berokkenden. Maar Fancy beknort Tine, omdat ze haar heeft verklapt aan Max: "L

Zoo is de Woutergeschiedenis een vlucht uit de werkelijkheid: inplaats van ideën over de werkelijkheid geeft hij nu een beeld van de moeitevolle worsteling der idee, om zich in een menschenkind te ontwikkelen. Hij geeft zijn ideën als een sprookje, gekleurd door Fancy's schoone schijn.

Zoo is de Woutergeschiedenis zeer nauw, ja haast onverbrekelijk met de Ideen verbonden: en tòch, wie de bekoring van Fancy's sprookje ten volle wil genieten, zal bij voorkeur achter elkaar die stukken van de Ideen opslaan, waarin de Woutergeschiedenis wordt voortgezet, en de betoogen, die deze onderbreken, zooveel mogelijk overslaan.

Op Fancy's noodkreet, dat ze om de ontvangen minnebrieven gedreigd wordt met 't verbeterhuis volgt een reeks brieven van nijdige vaders, stiefmoeders, dominee's, kappellieden en ooms, die allen even verbolgen zijn over Max' verdorvenheid.

Weg met die tranen op Fancy's wangen... Een geest weent niet om zoo weinig... Weg met die geknakte gestalte... Geesten bukken niet onder zoo geringen last! Ze weende niet, en boog niet, en vluchtte niet. Ze deed niets van dit alles! Kalm en ernstig 'n glimlach misstond er niet by! zette zy haar kans-verevening aan den arbeid.

Om van Fancy's spinsel en borduursel iets te leeren begrypen, is 't noodzakelyk eenige uren terug te gaan.

De humor en de geestigheid der Minnebrieven hebben een tragischen ondergrond. Ook in dit opzicht vinden we een scherpe tegenstelling in de motieven. Tot grappige misverstanden geeft Fancy's dubbelzijdig wezen aanleiding. Ze is een huishouderig meisje èn tevens 't wezen van poëzie en schoonheid, aan wie Max vraagt: "Wie zijt gij eigenlijk? Hoe heet gij? Waar woont ge?

Max' herstel beteekent Fancy's terugkeer: hij herinnert zich de keeren, dat hij Fancy in zijn leven ontmoet heeft: Fancy's goedkeuring lichtte hem toe uit de oogen van een voorbijgangster, toen hij als kind een goede daad verrichtte, hij vond haar terug in het jonge meisje, dat hem om voorlichting vroeg, in de oogen van een werkman, die langs zijn venster klom.

Zóó immers moet m'n geschiedenisje geschreven worden, op-straffe van niet op 't leven te gelyken, wat 'n fout wezen zou, 'n groote fout... de gewone! Ochtendmymering. Iets over de beschavende strekking van onkreukbare halsboorden. Non omnibus licet... zonder de minste toespeling op Corinthe. Fancy's luim had alzoo voor ditmaal uitgestormd.

Woord Van De Dag

staande

Anderen Op Zoek