Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
De Graaf nam den brief uit zijn hand; hij behelsde een volmacht door Mendoza gegeven aan broeder Eugenio van de orde Jesu, om met den persoon van Ulrich von Daun, zich noemende Grave van Falckestein en Overstein en Heere van Bruck, naar goeddunken te handelen. Bedaard las hij het uit, en reikte het vervolgens, zonder er een woord bij te voegen, aan Eugenio over.
"Hoe!" riep Falckestein verbaasd: "en wat kan u zoo zeker doen spreken?".... Op dit oogenblik ging de deur open en onaangemeld trad Eugenio met een statigen stap de kamer in.
Doch Falckestein was schier de eenige, die op dat tijdstip alleen vermaakshalve en om de ledige uren, welke hem zijn verrichtingen in Den Haag overlieten, aangenaam door te brengen, tot zijn uitspanning die heerlijke landstreek doorreed.
"En durven die beesten dat nog met den mantel van godsdienst bedekken?" zeide Reede, op de tanden knersende: "wij zullen hun dat afleeren. Voorwaarts marsch, Bouke!" "Voorzichtig om 's hemels wil, of gij bederft alles," zeide Falckestein, zijn te voortvarenden vriend met stem en gebaarden terughoudende; "gij kunt te paard niet op het erf komen. Stijg af en bind uw paard vast. Gij zijt gewapend?"
Zijn dagelijksche tegenwoordigheid echter aan het middagmaal verwekte bij Falckestein, gelijk men licht beseffen zal, een gevoel van afschuw en verontwaardiging, hetwelk hem belette aan het gesprek eenig deel te nemen.
"Ik vrees, dat het op deze wijze kwalijk gelukken zal," zeide Magdalena, het hoofd schuddende, nadat hij zijn verhaal geëindigd had: "Velasco kan u niet redden: er is iemand anders hier, die daarvoor zorgt. Ik alleen ben in staat, u van dienst te zijn." "Gij?" zeide Falckestein, haar bedenkelijk en wantrouwend aanziende. "Welken invloed kunt gij op de Spaansche beulen uitoefenen?"
Falckestein sprong met een vreeselijke gil toe: hij had den plof gehoord en meteen den noodkreet van zijn zoontje in het uiterste levensuur.
Toen aan Mevrouw haar eersteling geboren werd, verheugde ik mij, dat een Falckestein Bruck zou beërven; maar thans".... hier beletteden de tranen hem te spreken. "Droog uw oogen, mijn vriend!" zeide Falckestein, "niets is wisselvalliger dan de krijgskans: de vreemde vlag zal niet altoos van gindschen torentop blijven waaien.
Schier tot razernij vervoerd over zulk een ongehoord bestaan, reed Falckestein de brug over en wierp zich met uitgetogen zwaard onder de moordenaars; doch zijn paard stortte doodelijk gewond neder, en hij ware het slachtoffer van de woede der Spanjaards geworden, ware niet Velasco, die hem gevolgd was, ijlings toegeschoten.
Zoodra Falckestein deze lieden bemerkte, toonde hij die al lachend aan zijn reisgezel, zich meteen beklagende, dat hij hen niet in 't aangezicht zien konde, om zijn gelaatkunde te beproeven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek