Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
En het had muren van zwarte lava en een loggia, waar groene schimmel den vloer van tegelsteenen bedekte, en er waren zooveel spinnewebben, dat de lenige hagedissen er bijna in verward raakten. Don Matteo lichtte den deurklopper op en liet dien zóó hard vallen, dat het geheele huis dreunde. Toen hoorde men hoe al de vrouwen uit de geheele steeg begonnen te vragen en te spreken.
En dadelijk weerklonk uit de kast een kort, schel gebrom en geblaas, dat schier terstond overging in een vervaarlijk woesten schreeuw, onmiddellijk gevolgd door een gebrul zoo ontzettend, dat het was alsof het schip er van dreunde. Er zit een wild beest in die kast! Dat is ongepermitteerd. Het is goed om een mensch den dood op het lijf te jagen van schrik, of althans een beroerte!"
De kerkklok luidde, en allen stonden op, om te bidden. Padre Salvi dreunde met zwakke en bevende stem het misoffer op, doch daar ieder zijn eigen gedachten had, lette niemand erop. Toen het bidden nauw afgeloopen was, vertoonde zich Ibarra.
Bijwijlen steeg het gesprek van kijvende menschen. Een ruiter voer over het aarden pad. De kloefslag dreunde dof en deed, zou men zeggen, iets roeren in huis.
Daarvóór verhieven zich in de schemering slechts half zichtbaar de altaren, die op Archibius' bevel met offergaven waren bedekt. Naast dat van Horus stond de draagstoel, die vóór de vrouwen uit, in den tempel was gebracht, en daaruit stapte nu, door zijn vrienden ondersteund, een slanke, jonge man. Plotseling dreunde in de zuilenzaal een doffe slag.
Haar witte nachtrok plooide in rechte vouwen omlage en ze was aldus grooter, vreeslijker dan ooit. Vierkantig spookte boven hare breede schouders haar schrikkelijk aangezicht. Ze riep: Hee-la! Ze naderde, en dof dreunde elke stap op het vloertapijt. Ze leunde tegen den muur, vatte overhand de stoelen en geraakte tot aan de tafel.
Vlak naast hem zat een eekhoorn, maar ze schenen elkaar niet te zien. Nu stroomde het vuur het dal in. Het siste en dreunde als een bruisende storm. Door den rook heen was het te zien, hoe de vlammen van den eenen boom op den anderen sloegen. Eer een de vlam vatte, werd hij eerst in een dunnen rooksluier gewikkeld, dan werden alle naalden tegelijk rood, en dan begon hij te knetteren en te branden.
De raderen van den molen hadden geen voortgang in dezen tijd, en daarom was de mulder verwonderd, toen hij ontwaakte en den molen hoorde. Dat kon niet anders dan een droom zijn. Voer de wind wellicht door de takken? Neen, het was de molen, en de raderen ratelden. Alles was in de weer. Het huis dreunde. De mulder werd boos. Welke onverlaat dreef hem midden in den nacht zijn molen?
Maar hemel, wat was dat! "Boem, boem, boem, boem!" klonk het door de zaal. Alles dreunde en kraakte, 't Was, of er vlak bij kanonnen werden afgeschoten. De muzikanten hielden dadelijk op met spelen, en alle gasten liepen angstig door elkaar. En het bleef niet bij een paar slagen: 't ging maar zonder ophouden: boem, boem, boem, al harder en harder. De menschen in de stad hoorden het ook.
De voeten deden haar zeer in de dunne schoentjes, de koude nachtwind blies haar om 't hoofd en door haar luchtig balkleedje. De menschen voor de vensters en de deuren keken haar verbaasd na en vroegen elkaar af, wie toch die dame in balcostuum wel wezen kon. Maar Hilda lette nergens op: ze liep maar voort, altijd voort. En onderwijl dreunde het door de lucht: boem, boem, boem!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek