United States or Democratic Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Welnu, wanneer wij te Tinoset zullen aangekomen zijn, zullen wij langs het meer Fol rijden en daarbij de plaatsjes Vik en Bolkesjö doortrekken. Daarna zullen wij Möse bereiken, vervolgens Konsberg en Hangsund en eindelijk Drammen. Wanneer wij dag en nacht doorreizen, is het niet onmogelijk, dat wij morgen in den namiddag te Christiania zullen aankomen."
Zij ligt aan den Dramsfjord, een der westelijke neven-inhammen van den fjord van Christiania en bezit eene druk bezochte haven, waar de houtvlotten slechts weinig ruimte overlaten voor de koopvaardijschepen, die daar de producten der Noorsche nijverheid komen innemen. Bij Drammen stort zich de korte maar waterrijke Drams-Elf in den Drams-fjord.
»Het is nog te vroeg, om te ontbijten," ging Sylvius voort. »Vooruit dan maar!" zei Joël. »Wij zullen evenwel te Drammen langer pleisteren," vervolgde de professor. »Daar zullen wij een stevig maal gebruiken, ten einde spaarzaam met den mondvoorraad van den heer Benett te kunnen omgaan."
Ook meldden de dagbladen dat de heer Sandgoïst van Drammen, om eigenaar van gezegd briefje te worden, er toe had moeten overgaan het zeer duur aan Hulda Hansen te betalen. Iedereen begrijpt, dat die advertentie wel geschikt was om het jonge meisje aanmerkelijk in de algemeene achting te doen dalen.
Maar ik wil geen tijd verliezen, laat derhalve het ontbijt brengen." »Woont gij te Drammen?" vroeg de waardin, die Hulda een wenk gaf, om dadelijk voor het ontbijt te zorgen. »Ja, wat is daar bevreemdends in, dat ik te Drammen woon?" Vrouw Hansen antwoordde op die vraag niet, maar staarde nadenkend voor zich.
»Wij kunnen niets anders doen dan wachten, lieve Hulda. Maar inmiddels zal het toch niet verboden zijn te trachten te weten te komen, wie die kerel is. Misschien kent mijnheer Helmboë hem. De eerste maal, dat ik naar Bambel ga, zal ik het hem vragen." »Maar, voorzichtig, Joël." »Ja, wees gerust. En als het noodig zal zijn, zal ik naar Drammen gaan.
Ook zorgden zij er voor, dat er in Drammen van gemeentewege goede crêches werden tot stand gebracht, waar de moeders die uit werken gaan de kleine kinderen met gerustheid kunnen brengen.
»Een brief, dien de postbode van Christiania uit Drammen heeft meegebracht." »Komt die brief uit Drammen?" vroeg vrouw Hansen met gedempte stem. »Dat weet ik niet," antwoordde de knaap. »Alles wat ik weet is, dat Joël niet voor morgen terugkeeren kan en dat hij mij naar u toegezonden heeft, om u dezen brief over te brengen."
»Wie kan die man zijn?" vroeg Joël. »Ik weet het niet," antwoordde Hulda. Maar, bij het geven van dat antwoord, trad het jonge meisje eenige schreden vooruit. »Ik herken hem," zeide zij eensklaps. »Herkent ge hem?" »Ja." »Wie is het dan?" »Wel, het is die Sandgoïst!" »Sandgoïst van Drammen?" »Ja!" »Diezelfde kerel, die eens gedurende mijne afwezigheid te Dal is gekomen?...." »Ja dezelfde!"
Ik heb goede beenen en mochten ze te kort schieten, dan zal ik mij een paar andere vervaardigen, door mij langzamerhand, maar ter dege te oefenen. Dan heb ik ook nog om eene zaak gedacht, die wellicht niet te versmaden zal zijn. Waarom zouden wij geen postwagendienst tusschen Drammen, Honsberg en de gaards van de Telemarksche provincie oprichten.