Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 4 juni 2025


Hij moest kaarten, kaarten, kaarten .... Soms was 't hem, of een donkere gedaante achter hem stond, wanneer hij speelde ... soms hoorde hij den sleependen ketting .... Zijn droomen werden gekweld door dien sidderenden klank, een bedreiging voor hem, die hem nooit rust liet. Hij werd als een man, die geen jeugd heeft gekend, somber en in zich zelf pratend.

Nu de mooie lentedagen zijn teruggekeerd, die zoo helder en vroolijk zijn in dit gezegende Oosten, ga ik opnieuw droomen van heerlijke uitstapjes en lange ritten te paard in de dichterlijke eenzaamheid van het bergland.

Dichtbij ons trilde een vuurtorenlicht, ging weer uit om weer op te lichten en dan weer te verdwijnen, als een ironische glimlach van het lot, dat ons zelfs op zee herinnert aan zijn grilligheid en aan onze droomen, die illusies, aan onze wenschen, die bedrog zijn. De uren glijden voort, ... het wordt dag. Wij krijgen Malta in het gezicht.

Ongetwijfeld was dat huichelarij, maar huichelarij is een der steunpilaren van de beschaving, en wat komt het er op aan wat het hart zegt, als de lippen maar zwijgen? Sterven door droomen! Neen, daar zou Beatrice wel niet van sterven, en hij zeker ook niet. Waarschijnlijk zou zij ten slotte met dien vleeschklomp, Owen Davies, trouwen.

Wat mij aangaat, ik zie er weinig dag door en wil er niet meer aan denken; want het doet mij droomen en bang zijn in de duisternis. In alle geval, indien het waar is, dat de verbeelding en de wezenlijkheid een zelfde uitwerksel hebben, waarin bestaat dan het verschil tusschen beiden, en wat zal men dan wezenlijkheid of inbeelding noemen?

Hij dwaalde naar willekeur, kwam, ging, rustte, droomde, de boeren gaven hem voedsel en onderdak; hij voelde zich baden in vrijheid. Die droomen waren droomen. En de vrijheid, die hem omwoei, was schijn.

Aan de grens eener stad van bijna dertigduizend inwoners, geniet men hier al de zaligheden der ongestoorde eenzaamheid en kan men aan zijn gedachten en droomen den vrijen teugel laten, zonder voor hinderlijke afleiding te moeten vreezen. De Piazza del Duomo vormt een grooten onregelmatigen rechthoek en is met grasperken versierd.

De beelden, die daar zeegnende U omzweven, Zijn diep verwant aan 't innig zielenleven. Vaar moedig voort op zuivren toon te zingen! Vervolg uw weg in 't koele palmgeblaârt! Wat waereldsch is, kan 't harte niet bedwingen; Wat hemelsch is, stijgt vrolijk hemelwaart: De zoete droomen, die hier vroeg verstoven, Hervinden wij verwezendlijkt daar Boven!

Zij hield op, met wijdgeopende oogen, alsof zij dit geestelijk visioen nog op de aarde zocht; haar borst zwoegde en haar lippen waren half geopend. "Groote Hemel!" riep hij uit, "wat moet gij een verbeelding hebben, om zoo iets te droomen!" "Verbeelding;" zeide zij, op haar natuurlijken toon, "heb ik niet, mijnheer Bingham. Die placht ik te hebben, maar ik heb ze verloren, toen ik alles verloor.

Dat briefje, en dat dit alles zoo is. Wat is alles vreemd, alles, alles! Lang bleef zij droomen, het briefje in de hand. Toen vouwde zij het met zorg dicht; zij stond op, liep de kamer op en neêr, zocht met hare fijne vingers in een coupe vol visitekaartjes en nam er twee uit, die zij lang bezag. Quaerts ... Die naam had een anderen klank dan vroeger ... Hoe vreemd dat alles!

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek