Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
»Voor mijn heer kan niets verborgen blijven," antwoordde de priester, diep buigende. »Uwe knechten te Jeruzalem verlangen zeer het aangezicht van hun heer te aanschouwen, en smeeken u door mijn mond, af te komen tot het land hunner vaderen, en hun verlof te geven den tempelbouw, waartoe uw doorluchtige vader, wien Jahveh genadig zij! zijne toestemming verleende, voort te zetten."
Uilenspiegel kromde zijnen rug en zuchtte, terwijl hij er aan voelde: Genade, doorluchtige heilige, 't Is de kastijding. Tusschen mijne schouderen voel ik een geweldige pijn. Laas! ai! Vergiffenis, mijnheer Sint-Remaclus, Ga voort, pelgrim, en laat mij hier, als een vadermoorder, in alleenigheid weenen met mijn berouwhebbend herte.
Gisteren ontving de Prins een brief van zijne Doorluchtige moeder; maar Zijne Hoogheid was buiten staat om de reis te aanvaarden, daar hij aan hevige hoofdpijn leed." "Nog altijd die hoofdpijn," zeide Marie. "De Prins schijnt een martelaar van die kwaal te zijn." "Dat is hij," antwoordde Karel.
Het bestuur van dit genootschap had uitvoering gegeven aan het lieve denkbeeld om een tentoonstelling van kinderportretten te openen. Tweemaal zou de schoone Amstel op dienzelfden dag de doorluchtige bezoekers aan zijn oevers zien neergezeten en zelfs op zijn golfjes medevoeren.
Er zaten in dit vertrek rondom een groote eiken tafel een twaalftal van de doorluchtige stamhouders van de Saksische familiën der aangrenzende graafschappen.
En nu, verweerdigt U uwe doorluchtige oogen te openen. Uilenspiegel schoof het gordijn weg. Alleen de edelen kunnen iets zien; lieden van gemeene afkomst blijven blind voor dit kunststuk.
Maar, als ik niet verschijn, dan ben ik een onteerd en verstooten ridder, beschuldigd van tooverij en gemeenschap met ongeloovigen; de doorluchtige naam, die door mij nog beroemder geworden is, wordt een schimp- en schandnaam. Ik verlies roem en eer; ik verlies het vooruitzicht op een grootheid, welke nauwelijks keizers bereiken.
"Gij moogt doen zo als het u belieft, Mijnheer Breydel," antwoordde Gwyde. "Echter zijt en blijft gij ridder." "Welaan!" riep de Deken met blijdschap. "Dan ben ik de ridder met de bijl! Dank, dank, doorluchtige heer."
Midden op den weg hield hij toen zijn klepper staande, en toen de mannen dichtbij genoeg waren, om zijne woorden te kunnen verstaan, riep hij hun met luider stemme toe: "Gij verfoeilijke, heidensche snoodaards, houdt dadelijk stil en geelt terstond en zonder weigeren de doorluchtige prinses over, die gij daar in de koets in gevangenschap wilt sleepen.
Nadat dit geschied was, bond men het dier aan den daartoe bestemden paal vast en ging de optocht ter zijde, om plaats te maken voor de doorluchtige toeschouwers, die het vette dier van dichtbij bezien kwamen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek