Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Als men aankomt op een avond van helderen maneschijn, vindt men een vreedzaam, stil stadje, dat er fantastisch uitziet, met ledige straten en kronkelende steegjes, gevels, die voorover hangen en terugwijkende benedenhuizen. De klokkentoren van Saint-Michel drukt als een domper op de huizen der bovenstad.
Doch het vreemdste aan de verschijning was, dat er aan den kroon van zijn hoofd een lichtstraal ontsprong, waardoor dit alles zichtbaar werd; wat hem zonder twijfel in zijn minder heldere oogenblikken een grooten domper, dien hij nu onder den arm hield, als muts deed gebruiken om deze vlam te dooven. En toch, terwijl Scrooge hem steeds scherper opnam, vond hij ook dit niet het vreemdste aan hem.
Als men aankomt op een avond van helderen maneschijn, vindt men een vreedzaam, stil stadje, dat er fantastisch uitziet, met ledige straten en kronkelende steegjes, gevels, die voorover hangen en terugwijkende benedenhuizen. De klokkentoren van Saint-Michel drukt als een domper op de huizen der bovenstad.
Als hij 's morgens uitging, werd hij beladen met allerlei boodschappen voor de gebonden mama; kwam hij 's avonds thuis, vol verlangen om de zijnen te omhelzen, dan werd hem dadelijk een domper opgezet met een: "st! zij slapen juist, na den gansenen dag lastig te zijn geweest!" Stelde hij een of ander pretje in huis voor: "Neen, het zou de kinderen wakker houden."
Ze werd opeens stil, zag hem voorbij; en als hij 't woord regelrecht tot haar richtte, hoorde zij 't niet. Zelfs 't algemeene gesprek stokte er kwam als een domper over de vroolijkheid; 't was als ging er koude uit van de jonge gastvrouw. 't Was wezenlijk zoo vreemd. Men zag elkaar aan, een paar jonge vrouwen begrepen het, ja zelfs Peter Kruse, die ongetrouwd was, mompelde in zichzelf: "Daar heb je waarachtig wat moois op sleeptouw gekregen mijn beste Abraham
Ik kwam hier om zedelessen uit te deelen, maar niet om over dingen te praten, die mij uit mijn vel doen springen, als ik er van hoor." "Ik wist wel, dat Meta dadelijk den domper op zoo'n plan zou zetten, maar ik dacht dat jij meer durf in je had," begon Laurie overredend. "Wees stil, akelige jongen!
De Geest zakte er onder ineen zoodat de domper zijn geheele gestalte bedekte; doch hoewel Scrooge uit alle macht er op drukte, kon hij het licht niet dempen, dat er in een breeden straal onderuit, en over den grond stroomde. Hij voelde dat hij uitgeput was, en dat hij overvallen werd door een onwederstaanbare slaperigheid, en toen, dat hij zich in zijn eigen slaapkamer bevond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek