Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
Meijer hield de einden tezaam. Maar het touwtje brak af. "'k Sel me veter geve", zei Meijer, zoekend achter de benglende lip van z'n schoen. Saartje was vlugger, scheurde een band van haar broek bij de knie en Jan, straf knippend met d'oogen, trok tot het hield. Hoofdjes dicht op elkaar, leien ze weer over het gat, waar de stankbellen barstten als oprispende boeren.
Stil mumden 'r lippen in angstig gebed en eenzaam met huilrig gezicht achter z'n bank, knippend met d'oogen bij iedere flapping van wit, stond Laban, de leerling, de armen gestut op het hout.
Hunkrend verlangt men haar hals te omsluiten, En d'oogen weerkaatsen den glimlach van haar. Zoet is de dood voor het land van geboorte, Waar al wat de zonne verlicht tot ons lacht. Doodsch is het briesje dat waait in de velden, Voor hem die geen land heeft, geen moeder, geen lief. De stem stierf weg, het gezang hield op, de harp verstomde en nóg bleven allen luisteren. Niemand klapte in de handen.
In al 't verwarde drijven Der onrust om u heen, Daar kondet gij mijn stemme Niet hooren, neen o neen! Gij waart in gevaren, Die gij niet hebt vermoed, En hoordet niet mijn roepen, Dat zacht u heeft gemaand. Zoo moest Ik »halt" gebieden, En nu door deze smart Uit het gewoel u trekken Heel na aan mijn hart. Nu zie Mij eens in d'oogen En ga niet weder weg.
Hy die van uit het woud de burcht had mogen zien Wanneer de roovers en de buit er binnen vloden Had zekerlyk gedacht dat een der helsche goden Hem d'eeuwge martelplaets voor d'oogen openreet: Men zag by 't toortslicht niets dan al wat huivren deed; De halfverlichte maen der witbeschuimde paerden, De blinkend helmen by de blikkerende zwaerden, En in het midden van den yzren rooversstoet De zwakke Jonkvrouw die ontrukt is aen haer bloed.
dat 't dwalend volk weer d'oogen opwaarts richt en schouwt naar d'één'gen Oorsprong van Uw licht. De Stem des Lichts, die dóórbreekt ooveral, doet dreunend òp de gouden heemeldeuren, en de verborgen duisternissen scheuren door 't verre daveren van haar geschal,
Vondel zegt het: Sluit voor Begeerte uw graegh gezicht; Zy loert, zy loert, om in te vaeren. Sluit d'oogen, vensters van het licht, Indien ghy wilt uw hart bewaeren. Dit gevaar geldt voor klein als groot. En daarom moet ook de vijfjarige Ot op zijn hoede zijn, als hij met Sientje suiker gaat koopen voor Moeder. Die suiker is zoo lekker, zoo verleidelijk lekker.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek