Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 oktober 2025
Vreezende de guardia civiles te zullen ontmoeten, nam hij zijn weg dwars door de boomgaarden en tuinen, in een waarvan hij twee menschelijke gedaanten meende te ontwaren. Doch hij vervolgde zijn weg, en springend over heiningen en muurtjes, kwam hij na veel moeite aan 't andere einde van 't dorp, waar hij zich naar Crisóstomo's huis begaf.
Gij, groote zondaren gevangenen van de Mooren der ziel, die de zeeën des eeuwigen levens onveilig maakt in geweldige schepen des vleezes en der wereld, gij die beladen zijt met de handboeien der wellust en der begeerte, en voortroeit op de galeien des helschen satans, ziet op met eerbiedige ootmoed naar hem die de zielen loskoopt uit de gevangenschap des Duivels, naar den onverschrokken Gideon, den kloeken David, den onoverwinbaren Roland des Christendoms, de hemelsche Guardia Civil, dapperder dan al de guardias Civiles bij elkander, die er geweest zijn en er zullen zijn.
Dieven!" anderen, vrouwen en kinderen schreiden, banken en toeschouwers rolden tegen den grond, te midden van de algemeene verwarring en 't lawaai. Wat was er voorgevallen? Twee guardia civiles waren met een stok in de hand de muzikanten te lijf gegaan, om de voorstelling te doen eindigen.
Als alles goed afloopt, krijgt elk van den troep honderd, en jullie elk 't dubbele: Don Crisóstomo is rijk." "Aangenomen!" riep Bruno. "Geef op 't geld!" "Ik wist wel dat jullie dapper waren evenals je vader! Kom mee, laten de lui die hem van kant gemaakt hebben, ons niet hooren!" zeide Lucas, en wees naar de guardias civiles.
Hij wierp een blik op den tuin, en bij 't licht der maan zag hij twee guardia civiles, die met een helper kwamen: de bajonetten en de helmen glinsterden in de duisternis. Toen vatte hij een besluit: hij stapelde kleeren en papieren midden in 't vertrek op, goot daar een petroleum-lamp op leeg, en stak alles aan.
Hij deed ijlings de wapens in zijn gordel, zag het portret van Maria Clara, weifelde even...dan stak hij 't in een van de zakjes, en 't een en ander meenemend, sprong hij het venster uit. 't Was hoog tijd: de guardia civiles waren al bezig de deur in te slaan... "Laat ons naar boven, om beslag te leggen op de papieren van je meneer!" zeide de politieman die erbij was. "Heeft u er verlof toe?
Onmogelijk zou 't zijn te beschrijven wat er in haar hart omging: ze vergat alles. Ze was zeer goed bekend met de vermetelheid dier mannen, die niemand ontzagen, zelfs de rijksten niet. Wat zou er nu van haar worden en van haar zoontjes, nu ze van diefstal beschuldigd waren? De guardias civiles zijn geen menschen, 't zijn alleen maar guardias civiles.
Ze is nu somber en weinig geruststellend. De guardia civiles en de soldaten van de burgerwacht, die er nu in zitten, spreken te nauwernood met elkaar. Op de tafel zijn de commissaris, twee schrijvers en eenige soldaten bezig papieren vol te krabbelen. De alférez loopt heen en weer, en kijkt van tijd tot tijd met een woesten blik naar de deur.
Nog iets verder vermenigvuldigde de doode zich, en geschiedde 't mysterie der Heilige Drievuldigheid. Daarna herhaalde zich het wonder van de brooden en de visschen, en was het aantal dooden reeds acht en dertig. Om half acht, toen er nog meer guardia civiles aankwamen, afkomstig uit de naburige dorpen, was de lezing van 't gebeurde reeds duidelijk en in bizonderheden uitgewerkt.
Om negen uur waren de straten reeds donker en verlaten. De olie-lantarens, die iedere bewoner moet ophangen, verlichtte nauw een kring van een meter straal: ze schenen aangestoken, om te laten zien dat het donker was. Twee guardias civiles stapten in de straat op en neer, dicht bij de kerk. "'t Is koud!" zei de een in 't Tagaalsch, met een Wisajasche tongval.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek