Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Toen mijne reisgezellin van een troepje Kafferkinderen een foto wilde nemen, op een plaatsje, waar wij om water in te nemen even stopten, gingen zij allen in een rij staan en riepen de andere vriendjes: "Kom, kom, missus wil neem es". Een stukje chocolade, aan elk hunner ter belooning gegeven, verdween onmiddellijk in de vuile mondjes van al de jongetjes, doch al de meisjes bekeken het, dankten ons met een lief lachje en verdwenen er mede naar moeder.
Flauwe mop! bromt de zieke nog eens en tracht den slaap te vatten, maar eensklaps rijst voor zijn geest het beeld van een vredig, eenvoudig tehuis in een groote stad, vol lichte straten en pleinen. Hij ziet lachende, stoeiende, grabbelende kinderen in een warm, gezellig vertrek; hij ruikt de chocolade en koeklucht in de kamer.
Het was geen afwisselend menu; 's morgens en 's avonds bestond het uit "hoosh", dat was het emergency-gerecht met pemmikan en gekruimelde beschuit tot soep gekookt, beschuiten en cacao. Bij het tweede ontbijt werd thee gedronken met chocolade en kaas. We namen levensmiddelen voor één-en-negentig dagen mee. De pony's waren bestemd, om ons in geval van nood tot voedsel te dienen.
De eijerdoijers en twee eiwitten worden met de suiker, de amandelen en de chocolade, met een garde gedurende een kwartier sterk geklopt; dan roert men er het overige geslagen eiwit door, mengt er vlug het hertshoornzout in, en laat het een uur bakken, volgens No. 20.
Sander had gelijk, zij hadden maar liever moeten thuis blijven, in hun bed slapen in plaats van in den trein. Madame knabbelde nu voorzichtig aan een reepje chocolade. En al die ellende zou veertien dagen duren, veertien dagen lang zouden zij geplaagd zijn met dat vischwijf! En in dezen wagon was het rooken verboden. Het schemerde nu en plots werd het treinlicht ontstoken.
Tegenwoordig zijn de prenten verdwenen en de fooien verdubbeld. Op zulk een nieuwjaarsdag kwam ook Mietje feliciteeren, mét een prent natuurlijk. Gewoonlijk waren we dien dag afwezig, zelf met heilwenschen voor familieleden op chocolade en oliebollen uit, wellicht ook nog op wat anders. Maar ditmaal waren we thuis, en zoo zagen we Mietje.
Wat Brammetje in zijn volgend leven vergete, nooit doet hij het de jufvrouw met mooije linten op de muts, die binnen chocolade zat te drinken, en hem geene zeventig gulden op het bijbeltje van zijne moeder wou geven: "maar vijftig, het is zoo dun!
"Kijk eens, hoe vind je deze?" vroeg de juffrouw, terwijl ze er één van chocolade en één van suiker liet zien. "Beeldig, geeft u beide maar en dan nog een chocolade-sigaar." En toen Nel ook een zakje met lekkers gekocht had, ging het geheele gezelschap weer op stap, nadat de juffrouw hen uitgenooodigd had eens spoedig terug te komen. "Toddy vindt het heerlijk, visite te krijgen en ikzelf ook."
Nadat de chocolade goed is gesmolten en fijngewreven, giet men er, langzamerhand en steeds roerende, het noodige water bij, en laat ze dan op het vuur zachtjes dik worden. Ingeval men verkiest ze ten slotte met eijerdoijers te binden, dan kan het aardappelmeel achterwege blijven. Poederchocolade.
In het kamp teruggekeerd, nam hij een kop chocolade en weerkomend hoorde hij in de buurt van het lokaas jakhalzen roepen. "Opgelet!" riep Joaqui, "de jakhalzen schreeuwen, dus zijn er leeuwen in de buurt." Voorzichtig trad de heer Vasse vooruit en op 90 meter afstands ontdekte hij twee groote leeuwinnen. De eene lag, de andere zat en likte zich den poot.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek