United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bij het deurgat, nog in den lichtcirkel, keuvelden Don Juan en Consuela; zij snoepte almaar door gebrande boontjes uit haar zak en knabbelde die op tusschen het praten door. Maar, van het licht af, in den donkeren hoek, zaten de drie vrouwen; de roode tricot van Carmela was er stil kleurend midden in het zij-zwart der japonnen. Zij sprak weinig, nu en dan een woordje met de Andaluze.
Al zachter fluisterend begon Arturo toen Carmela ridderlijk te verdedigen tegen de heerschzucht zijner vrouw. Was 't dan zoo onredelijk moe te zijn. Hij wilde zijn vrouw wel eens zien dansen als ze moe was, zoo'n vette koe, dat zou er mooi uitzien, «mio Dios! quel spectacle." En een groote artiste was het, die maar naar Parijs behoefde te gaan om schatrijk te worden.
En dat was den geheelen avond in 't theater, zwaar werk doende voor een onverzadelijk publiek.... «vous le verrez, nous irons ensemble".... dat is een geschreeuw daar, van: «Carmela un' pettenera.... Carmen, toujours, toujours;.... y que palmas;".... de zaal davert er van.... en wat een regen van hoeden, ze trekken zelfs hun jassen uit en gooien die voor haar voeten; driemaal, viermaal moet ze dansen, telkens teruggeroepen.... men zou haar laten doodvallen als men haar maar lang kon zien dansen.
In een grooten kring, wiegelend op den rhythmus, wegvluchtend, ontwijkend de plaats waar ze liefkoozend had gestaan, schoof Carmela voorbij den extrangero in een desolaat algewring van haar leden, die sidderend zich stelden tegen elkaâr: de romp wringend boven het bekken, de armen in de schouders rollend, vertrokken, als in wanhoop slaande de lucht; de handen in de polsen knikkend, en aan de polsen de krimpende vingers.
Hij had een goede stem, wel wat zacht, maar hij wist dat hij graag gehoord werd. Voor het gat der deur schemerde de luisterende meid, de handen onder de schort. Ze ging op zij, plaats makend voor een jonge vrouw, die in het lamplicht naar binnen kwam. «Olé," blérde Consuela, die om den hoek der deur zat. «Buenas noches," zei Carmela, zacht groetend om niet te storen.
Een rilling schokschouderde Carmela, tartend keek ze nog om, maar toen schudde ze het hoofd met het hooge haar, als wilde ze het vrij hebben van de hechtsels der spelden. Vervolgens kwam zij. Ze rees uit de kniebuiging op, breed opschommelend op den breeden golfslag der muziek, waardoor het rauwe olé, olé, krijschte van Consuela almaar, en de houtachtige slag joeg van haar kleppende handen.
Ze deed een paar stappen vooruit om beter verstaan te worden: «Si... si.... mujures tambien, puedo asegurar a Ustedes!"... «Si.. si!" herhaalde ze met de hand als een roeper aan den mond. «Volved pronto Senor Juan y Frasquetito" toen met een: «Toma!" smeet ze haar laatste woorden hun achterna: «Carmela va bailar!"... Prettige wandeling, goeden avond.
Woord Van De Dag