Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
De gebeurtenis, welke de heer Brolet een toeval genoemd had, bracht een groote verandering in het vreedzame leven, maar ook in de gemoederen der bewoners van Water-zicht te weeg.
De baron, die zelden zijn bedaardheid verliest, wankelt een oogenblik tusschen het plichtbesef om de aanstaande moeder zijner kinderen te volgen, en dat, 't welk hem zegt den heer Brolet de behulpzame hand te bieden; doch, in zijn tweestrijd besluit hij noch tot het een, noch tot het ander, en blijft waar hij zich bevindt, maar verzoekt den heer Brolet toch maar vrij uit te spreken, zoo er iets mocht wezen waarin hij zijn hulp behoeft.
Terzelfder tijd dat Brolet te vergeefs zijne dochter roept, bevindt het meisje zich voor de deur van het schuurtje.
Gedurig drukt hij de hand tegen het gloeiende hoofd, dat hem bonst alsof 't bersten zal; eenige malen grijpt hij in de kleeding waar zij hem de hijgende borst bedekt, als waant hij zich daardoor lucht te zullen verschaffen. De last wordt Brolet te zwaar.
God kan alles! Zie, Brolet loopt weder voort; staat later nog eens stil; werpt weder den blik naar het venster waar zij zich bevindt, die de vermogens der rede verloor: en zie hoe hij onder een tranenstroom de oogen naar hooger wendt, en hoor hem zuchten: "Maak haar gezond, en ik zal gelooven, God, dat Gij bestaat, en dat alles Uw werk is!"
"Jeannette! o God! zoo zij 't gehoord had!" roept mevrouw, en wil ijlings opstaan; doch Brolet houdt haar terug, en terwijl hij bare hand in de zijne vat, fluistert hij snel en merkbaar bewogen: "Octavie, wees bedaard; heeft Jeannette ons waarlijk beluisterd, zegen dan met mij een toeval, 't welk mij van den pijnlijksten last ontheft.
De heer Brolet heeft hem verlaten, nadat er op een hevige gemoedsbeweging, door koortshitte verhoogd, een oogenblik van schijnbare rust gevolgd was. Hoe ontelbare malen had hij in zijne tegenwoordigheid: "Mijn Hans! mijn kleine Hans! mijn kind!" geroepen; en dan luider met onrustige gebaren, terwijl hij Brolet daarbij dreigend had aangezien: "Mijn kind! Breng haar hier.... eer ik sterf!"
Mevrouw Brolet, die een onbepaald vertrouwen op het beleid en goed verstand van haar echtgenoot had, gevoelde zich door die laatste positieve woorden geruster, en spoedde zich naar beneden om het oog over een verfrisschend avondgerecht te laten gaan.
We zeiden: "tot zeer kort geleden," want nauwelijks uit Frankrijk teruggekeerd, was Oscar Halmon de eenige nabestaande der familie Brolet zijn oom en tante in hun hotel te 's-Hage komen bezoeken, en, mocht zijne nicht reeds vroeger geen onaangenamen indruk op hem gemaakt hebben, nu hij haar wederzag, die fraaie taille door het élégante van een Fransch toilet omgeven, nu werd dat oude gevoel eensklaps, maar sterker opgewekt, en déclareerde hij zich den avond vóór het vertrek der familie naar Water-zicht, aan de nicht, die jegens den eigen neef het hooggespannen gevoel van eigenwaarde niet had kunnen of willen toonen, en hem verrast en verlegen doch waarlijk getroffen, haar jawoord schonk.
Mevrouw Brolet, die de ramen van haar echtvriends kamer had opengeschoven opdat de avondkoelte hem eenige verfrissching zou schenken, was mede met de eau de cologne in de weer, maar noch het een noch het ander baatte om den verhitten man tot kalmte te brengen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek