Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 17 mei 2025


Hij kwam met zijn roeibootje naar den wal en zei: "Stap maar in, jongens!" Dat lieten ze zich geen tweemaal zeggen. Weldra waren ze nu met hun vieren in de boot, en de oude Pels trok nog zoo stevig aan de riemen, dat een voetganger, die nogal goed doorstapte en langs het smalle jaagpad liep, het bootje niet bij kon houden. En toen ze op de plassen kwamen, wat hadden ze toen een pret!

Maar nadat zij haar lorgnet eenige keeren op "dat eigenaardige meisje" had gericht, besloot juffrouw Kate, dat ze wonderlijk, maar toch wel "grappig" was, en lachte haar uit de verte eens toe. In het andere bootje had Meta eene kostelijke plaats, vlak tegenover de roeiers, die beiden hun uitzicht bewonderden en hun riemen met buitengewone kracht en behendigheid hanteerden.

Uit den aard der zaak is deze beschrijving vluchtig en onvolkomen; zij maakt volstrekt geen aanspraak op volledigheid, want om een goed denkbeeld te kunnen geven van dit vreemde en unieke land, moet men er veel langer vertoeven. Wij vertrokken 's morgens om 8 uur van boord en lieten ons met een bootje naar den wal roeien.

Naar Punkaharju bracht ons binnen weinig uren een bootje, waarop verscheidene passagiers waren, die we al eerder hadden ontmoet, o.a. eene finsche dame met twee dochtertjes. Toevallig raakten we met haar in gesprek en zij deden ons de vraag, die mij vroeger al zoo dikwijls door Finnen werd gedaan, of wij Prof. van der Vlugt uit Leiden ook persoonlijk kenden.

Het bootje gleed naar den vogel toe, een blanke hand werd uitgestoken en haalde den kemphaan uit het water. Toen, eer Geoffrey zijn jas weer had aangetrokken, werd het bootje naar de rots geroeid, en een lief gezichtje zag uit den nevel tot hem op. Terstond na dat visioen, in het eerste hoofdstuk van dit verhaal vermeld, begreep zij dat zij voor éen namiddag genoeg van de Dog Rocks gezien had.

Ik bracht er twee dagen door en scheepte mij op een morgen in de vroegte in op een bootje, dat den avond te voren voor mij was ontboden van een naburig station.

Zij is nog vlug en kloek, al heeft zij reeds een aantal lenten zien voorbijgaan, en plant met vaste hand den boom in het ondiepe water. Het bootje doorsnijdt de effen oppervlakte der rivier en houdt stil bij den kleinen steiger aan den anderen oever.

Sprakeloos van smart nam Sigmund teeder het lichaam van zijn zoon in zijn armen, en schreed uit de hal naar de kust, waar hij zijn kostbaren last in een bootje legde dat een eenoogige bootsman op zijn roepen bracht. Hij zou zelf ook gaarne aan boord zijn gegaan, maar eer hij dit kon doen, stiet de bootsman af en het ranke vaartuig was uit het gezicht.

Ik kreeg gauw spijt van dat besluit en dacht honderdmaal, dat we op dat korte eindje naar den kelder zouden gaan met het bootje vol dronken menschen, dat tusschen andere luidruchtige bootjes door moest varen. Voor 't vervolg ging ik liever des Zondags naar Plouhinec terug langs den langsten weg.

"Nu, doe het dan, schielijk! Haal gauw het bootje van Teun, den visscher. Toe, maak voort, want aanstonds drijft hij onder de brug, en dan is het te laat." "Teun is niet thuis, vrouw Trom, en zijn bootje ook niet," zeiden de buren. "O, hemel!" schreeuwde Griet opeens, "daar gaat hij nog schommelen ook! Jan, te water, toe dan toch, ga hem halen. Gauw wat, er in! Vooruit dan!"

Woord Van De Dag

kiest

Anderen Op Zoek