Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Somber zat zij in een hoek van het vertrek, waar de anderen feestvierden, en peinsde over haar toekomstig leven. Daar vond Enide haar en de jonge vrouw, die zelve zoo innig gelukkig was, beijverde zich terstond om haar te troosten en op te beuren.
De weinige woorden die zij sprak, uitten enkel haar beklag over dit onvermijdelijk uitstel; hoewel Elinor haar poogde op te beuren en te doen gelooven, zooals zij toen werkelijk zelve geloofde, dat dit uitstel slechts kort zou zijn.
In het laatst der 16e eeuw telde Middelburg 30000 inwoners, in 1739 nog 25000; in 1796 had het niet meer dan 20146, welk aantal nog verminderde tot 13000 in 1822. Wel trachtte Koning Willem I Middelburg op te beuren en verkreeg de stad in dien tijd een nieuwe haven, in 1817, doch deze voldeed niet.
Schoon zij eenigermate wegduiken in den nevel, die den horizon omhuift, toch maken zij indruk door hunne forsche afmetingen en hunne stoute verheffing; uit het hart der doorluchtige, eerwaardige stad beuren zij hunne spits ten hemel, als een wegwijzer in het schemerend verschiet van het verre, verre verleden. Inderdaad, in het oude België is daar geene oudheid te vergelijken met die van Doornik.
Wij geuren En beuren Ons hoofdje u bij! Ons hoedde, ons voedde Met luchtjes en zuchtjes De wei! De wei! De wei! En haast er En blaast er Het windje nabij Daar draaien en waaien We als blaadjes en zaadjes Voorbij! Voorbij! Voorbij! Gaat zachtjes Met lachjes Ons hoofdje op zij Dan: zwijgende neigende Komen wij droomen Van Mei! Van Mei! Van Mei!
"Dat 's knap!" zei Kegge, "weergaasch knap, hoor Barend. In de Westinjes is dat anders. Daar kan 't wel beuren dat moeder en dochter maar vijftien jaar schelen; maar de vrouwen zijn er vroeg oud, man." Met deze woorden haalde de heer Kegge zijn beurs uit den zak en nam de houding aan van iemand die vertrekken wilde.
"Ik beken," zeide eindelijk Reinout tot zijn reisgezel, "dat mijn omstandigheden niet van een vroolijken aard zijn; en dat de onzekerheid, waarin ik nopens de toekomst verkeer, niet wel in staat is mij op te beuren.... dan, gij hadt mij beloofd, mij opheldering te geven omtrent uw gedrag jegens mij." "En belofte maakt schuld, nietwaar?
"O, als zij nog maar eens ontwaakte, nog maar eens sprak!" zeide hij, en over haar heen bukkende, sprak hij in haar oor: "Eva, liefje." De groote, blauwe oogen openden zich een glimlach vloog over haar gezichtje; zij poogde haar hoofd op te beuren en te spreken. "Kent gij mij, Eva?" "Lieve Papa," zeide het kind en sloeg met een laatste inspanning hare armpjes om zijnen hals.
Berispelijk onzinnig: haar teleurgestelde liefde, zoo zij dien naam aan haar dwaasheid mocht geven, was het al geweest; zij wilde zich voortaan niet meer zoo laten medesleepen. En zij drong in haar hart de bittere spijt terug, die er als een adder den kop scheen op te beuren.
De okkernoot beteekent Christus: de zoete kern is de goddelijke natuur, de vleezige buitenschil de menschelijke, en de houten schaal daartusschen is het kruis. Alle dingen bieden stut en steun voor het opstijgen der gedachte naar het eeuwige; alle beuren elkaar van trede tot trede omhoog.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek