Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
Zij liep de ridder haastig tegemoet en opende de armen om hem met een liefderijke omhelzing te ontvangen. Van zijn kant had Adolf dezelfde beweging gedaan, maar een zonderlinge aandoening weerhield hen beiden in de onstuimige drift der zo lang beklemde tederheid.
Neen, neen, ik vlucht weg van Wildenborg; want men kan toch niet...." Peternelle eindigde haar gebed met een kruis. Een holle, pijnlijke zucht welde op uit hare beklemde borst. De hovenier, door dezen vreemden klank met plotselijken schrik geslagen, keerde zich om, hief de handen in de hoogte en riep bevend: "God beware ons, Peternelle! De zwarte man staat onzichtbaar in de kamer!"
Alles was om hem doods en stil; de vensters halfgesloten zijnde, was het vertrek slechts bij een twijfelachtige schijn verlicht, en niets kon men horen dan de lastige hijgingen des ridders en het gekraak van een zijden kleedsel. In een hoek der kamer zat Machteld met de hand voor de ogen: tranen lekten in stilte door haar fijne vingers en doffe zuchten ontvlogen haar beklemde borst.
Ze was ook kort van adem door haar zenuwachtigheid, door den angst vooral, die haar beklemde als hij wat begon te zeggen; ze was zoo bang dat hij meer zou gaan vragen; waaróm ze dan Louis zoo had bedrogen; en hoe ze al dien tijd met hem verloofd had kunnen zijn, zijn bruid zelfs.... Ze sprak, om dat maar te voorkomen, telkens zelf weer, over al dat rusteloos gezoek van haar, over juffrouw Van Biesen, vrouw Pappel en dien herder.... Maar dat hoefde niet, want Paul kweekte in zichzelf dat ridderlijk gevoel van niets te vragen, enkel te beschermen, zorgzaam op, en 't gaf hem kracht.... Hij dwong zich kwasi-rustig te luisteren, kalm wat terug-te-zeggen....
Zij streek met het vouwbeen langs het vensterglas, toen legde zij het koude vlak tegen haar wang en zou nu luid hebben kunnen lachen, zoozeer bemachtigde haar plotseling een gevoel van vreugde tot in het diepst der ziel; zij gevoelde dat haar zenuwen als snaren al strakker gespannen werden, dat haar oogen zich al verder openden, dat haar vingers zich zenuwachtig bewogen, dat inwendig iets haar adem beklemde en dat alle voorwerpen en klanken in het halfdonker verbazend helder en duidelijk tot haar bewustzijn kwamen.
"Ga voort, laat al dien praat van bloode lieden achter en zeg ons wat mijnen oom den proost is geschied!" gromde Burchard Knap met beklemde woede. De anderen, zeer ontsteld en nieuwsgierig om het einde dezer verklaring te hooren, luisterden in stilte. Ivo-de-wolvenjager hernam: "De woorden van mijnen vriend deden ons twijfelen aan den goeden uitslag onzer zending.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek