Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Over zijn eigen werk als opgetogen, riep hij: "O, moeder, zie, ik zal nu ras genezen, het gaat mijne verwachting te boven!" De oude vrouw kende niets van de kunst, die Quinten aan haar oordeel aanbood; doch zij liet zich door de blinkende verven verrukken, en stond in bewondering en als verbaasd voor het geschilderd beeldekens.
Wanneer zijne moeder met de non vertrokken was, liet hij de beeldekens, het eene na het andere, door zijne handen gaan, overdenkende, wat deel hij blauw, geel, rood of groen maken zou.
"Och God, wat zijn dit voor leelijke beeldekens!" riep zij. "Men walgt van ze te zien; voor geen geld wilde ik er zoo een in mijn kerkboek!... Ik zal ze toch wel aan zuster Ursula toonen." "Zijn ze niet goed, zuster?" vroeg de bange moeder. "Foei, 't is schande zulke dingen te schilderen," was het antwoord, dat zij kreeg. En hiermede kon zij vertrekken.
Een pak beeldekens uit den korf nemende, gaf zij deze aan Quinten, die ze één voor één overzag. "Zuster," sprak hij eindelijk, "dit zou ik, dunkt mij, beter kunnen." "Och, gij lacht er mede, Quinten! Hans de tapissier moet dagelijks beelden in zijne tapijten weven, daarom kent hij er al wat van; maar gij, die een smid zijt, dit zou u niet gaan, geloof ik."
Ze vroeg, ontroerd: Waar gaan we? Ze kon niet verzinnen entwat dat nog verscholen lag, halvelings te raden, in de toekomst. Ze leefde ten volle en eeniglijk midden in haar huidig geluk. En hij wist zoo wonderbaar te vertellen van nietigheden, die altegare met blij gefluister omrankten deze heilzame stonde. Hij lachte en tooverde een prettig gewiegel van luttele beeldekens in hare hersens.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek