Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
"Om uw verdere levensdagen in rust door te brengen. U heeft vrienden in Spanje, u bent rijk, u zult zich de straf wel kunnen laten kwijtschelden. In allen gevalle is het buitenland voor u een beter vaderland dan 't eigene." Crisóstomo antwoordde niet, hij overlegde in stilte. Ze kwamen op dat oogenblik aan de Pasig, en de bangka begon den stroom op te varen.
Toen de burgemeester hem sprak over de zaak die je weet, heeft hij niets dan goed van me gezegd, en er niet aan gedacht het minste bezwaar op te werpen. Maar ik zie dat je een ernstig gezicht zet. Kom, heb maar geen zorg: hij kan toch niet met ons mee in de 'bangka." Er klonken lichte voetstappen: het was de pastoor die naderbij kwam met een gedwongen glimlach op de lippen.
Onmiddellijk daarop verdween 't weer. "Daar, daar is hij!" schreeuwden er ettelijken tegelijk, en weer floten de kogels. De falua en de bangka begonnen hem beide na te zetten: een flauwe zogstreep teekende zijn koers, waarbij hij zich telkens verder van Ibarra's vaartuig verwijderde, dat nu dobberde alsof het verlaten was.
"Ze gaan tusschen den wal en ons," merkte Elias ongerust op. En hij wijzigde langzamerhand de koers van zijn bangka, roeiend in de richting van Binangonan. Tot zijn groote schrik bespeurde hij dat de falua ook van koers veranderde, terwijl een stem hem aanriep. Elias hield stil en dacht na. De oever was nog ver af, en weldra zouden ze in 't bereik van de geweren der falua zijn.
Waar dan toch? God, we weten 't niet! Komen jullie toch in 's hemels naam hier, om ze ons te wijzen: we weten heusch niet waar ze zitten!" smeekten de vreesachtige vrouwen. De ontzette moeders waren niet eerder gerust voordat vijf jonge meisjes in de andere "bangka" waren gaan zitten. En vreemd genoeg!
Toen keek ze naar de rivier. Een bangka, geladen met zacate-gras, legde aan onder aan den steiger, die ieder huis aan den rivieroever bezit. Een van de twee mannen die er in zaten, besteeg de steenen trap, sprong de muur over, en enkele seconden later hoorde men hem de trap naar de azotea, 't platte dak, opgaan.
En dit gezegd hebbende, bracht hij de bangka weer van den oever, roeiend naar een boschje aan 't strand. Gedurende de lange overtocht bleef hij zwijgen. Hij scheen niet anders te zien dan de duizenden diamanten, die hij met zijn roeiriem uit het meer ophaalde en weer daaraan teruggaf, waar ze geheimzinnig verdwenen tusschen de donker-blauwe golven. Eindelijk was hij aangekomen.
Iedere keer dat de zwemmer het hoofd boven water stak, om op adem te komen, schoten de guardias civiles en falua-mannen op hem. De jacht duurde voort. De kleine bangka van Ibarra was al ver weg, de zwemmer naderde allengs den oever, die nu op een vijftig vadem afstands voor hem lag.
Op dat oogenblik klonk er een eigenaardig gesis in 't water, alsof er een heet voorwerp in viel. Onmiddellijk volgde een knal. "Ziet u wel?" zeide Elias, zijn riem in de bangka leggend. "We zien mekaar terug op kerstnacht op 't graf van uw grootvader. Red u!" "En u?" "God heeft me wel voor grooter gevaren behoed." Elias trok zijn kiel uit.
"Maakt u maar niet ongerust, dames!" verzekerde onze ex-seminarist, "deze bangka is best te vertrouwen, er zijn niet meer dan vijf gaten in, en niet eens erg groot." "Vijf gaten! Jezus! Willen jullie ons laten verdrinken?" kreten de vrouwen ontsteld. "Er zijn er maar vijf, dames en maar zoo groot," zei hetzelfde jongemensch geruststellend, terwijl hij met duim en wijsvinger een kringetje maakte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek