Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juli 2025


De koopman, met de slavin tusschen de drie negers, vertrok; de "kostbare" lichtte hare sluiers hoog toen zij de overvol stroomende goot overstak. De jongens stonden op straat. Baden? vroeg Cecilianus. Ja, baden, beaâmde Cecilius. Hun oogen glinsterden bij dat vizioen van water. Maar zij dwaalden eerst rond, nieuwsgierig.

Daar stiet zij een schrillen kreet uit, wierp zich op het gelaat van den jonkman en had den tijd niet zijn gelaat met tranen te baden, want ternauwernood had zij hem aangeraakt of, gelijk het Girolamo gebeurd was, ontnam de smart haar het leven. De andere vrouwen wilden haar bemoedigen, zeiden, dat zij wat op zou staan en herkenden haar nog niet.

Bij haar feest op 11 Juli, Matralia genoemd, droegen de vrouwen de kinderen van hare zusters, en baden eerst voor deze, en daarna voor haar eigene, daar Ino het kind van hare zuster Semele had opgevoed. In werkelijkheid zal dit wel een overblijfsel zijn uit den tijd, dat men een andere opvatting had omtrent bloedverwantschap. Ianus.

Voor 1239 ontbood zij water van Cellole, op een afstand van vier mijlen buiten de poort San-Matteo. In 1327 richtte de stad publieke baden op in het kwartier San-Matteo. Eene keur van 1415 beveelt dat de mannen en knapen boven de zeven jaar zich tusschen zondag en woensdag moeten baden; de andere dagen van de week waren bestemd voor de vrouwen en meisjes.

Hier troffen we den Regent van Kadjang aan, die van onze komst verwittigd, ons tot hier tegemoet gekomen was. We zouden namelijk den volgenden dag den tocht voortzetten naar Kadjang, ongeveer 10 paal noordelijker gelegen aan de Bonische Golf. We gingen dien namiddag weer verrukkelijk baden in de bron en brachten een door muskieten hevig geplaagden avond door.

Beneden aan de smalle stranden, die als het ware in nissen van de rotsen ingesloten zijn, in donkere schaduw beschut tegen de voormiddagzon, is reeds iedereen aan het baden in het diepblauwe water. Als zeehonden liggen de badgasten op de rotsklippen en koesteren zich in de warme zon.

Deze baden, zijn bakken van wit marmer, zoo lang, breed en diep, dat het kloekste mensch 'er in en onder water liggen kan; uit twee kranen laat men 'er koud en warm water naar goedvinden inloopen, en in den bodem is een gat, waar men het, door 'er een stop uit te trekken, weder uitlaat.

De priesters bogen het hoofd en baden ongetwijfeld; maar hunne lippen verroerden niet, en geen het minste geprevel stoorde de doodsche stilte. "Het is deerniswaardig en beklaaglijk", zeide kanunnik Ludgard tot den proost, "dat wij den armen vorst zoo moeten begraven, zonder de minste plechtigheid, als een verlaten mensch of als een dier!"

Daar is 't, dat moeder zat; daar is 't, dat vader vond die hem arbeid en herte bracht; daar knielden wij, kinderen, handen te gader, baden wij, kleenen en grooten, te gaâr. Daar is de schippe nog, daar is de tange; 't ovenbuur staat daar, zoo 't vroeger daar stond; 't hondekot staat daar, en... –'t is al zoo lange!– Hoe is de naam van dien anderen hond?

Het is de tijd, waarop men in de bergen gaat baden, zegt mijn vriend tot mij, en noodigt mij uit, hem daarheen te vergezellen. Ik laat eenige verwondering blijken bij de invitatie, omdat de bergen mij minder geschikt schijnen voor die wijze van verkoeling, die ik eerder aan het strand zou hebben verwacht; maar weldra wordt mij de zaak duidelijk.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek