Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Zoolang het geschrift alleen in handschrift bestaat, komt dit verschil weinig uit; het handschrift is in dat geval het eenige waarneembare bewijs van het bestaan van het auteursproduct; het voortbestaan van dit laatste is min of meer afhankelijk van dat van het papier, waarop het door middel van leesteekens is weergegeven en zoo heeft de eigenaar van het handschrift ook in zekeren zin de beschikking over het lot van het geestesproduct zelf.
Viotta in dit geval spreken van een auteursrecht ten aanzien der harmonie. Dit is in zooverre juist, dat eerst door de harmonische bewerking een auteursproduct is ontstaan; onjuist is echter, wat mr. Viotta schijnt te bedoelen, dat de harmonie op zichzelf hier voorwerp van auteursrecht zou zijn. Het tegendeel zou kunnen gedemonstreerd worden op dezelfde wijze als mr.
Wel moet natuurlijk worden aangenomen, dat met het recht ook de daarmede verband houdende verplichtingen op den nieuwen verkrijger overgaan, en dat deze in geen geval het recht krijgt, om alles met het auteursproduct te doen wat hij wil.
Het arrangement is aan den eenen kant zelf een auteursproduct, aan den anderen kant zou de exploitatie ervan zonder toestemming van den oorspronkelijken componist inbreuk op diens auteursrecht zijn. Ik behoef er ook verder niet op te wijzen, dat de instrumentatie, evenmin als de harmonie of welke andere "vorm" ook, op zichzelf geen voorwerp van auteursrecht kan zijn.
Met de laatstgenoemde woorden wordt echter een zeer juist beginsel uitgesproken: de wetenschappelijke of letterkundige waarde van een geschrift moet bij de vraag, of het al dan niet een auteursproduct is, niet in rekening worden gebracht. Doch hiermede is nog niet gezegd, dat een lijst van predikbeurten tot de beschermde geschriften behoort.
Hieruit volgt, dat wanneer de briefschrijver eenmaal zelf tot de uitgave zijner brieven is overgegaan, hij zich niet tegen nadruk meer kan verzetten; tenzij natuurlijk zijne uitgave, hetzij door den bijzonderen aard der brieven, hetzij door de wijze waarop zij tot een geheel zijn geschikt, als auteursproduct is te beschouwen en als zoodanig bescherming geniet.
Zoo werd achtereenvolgens door de Arrondissements-Rechtbank van den Haag, door het Hof in dezelfde stad en door den Hoogen Raad het auteursrecht erkend op een feestwijzer voor de 3 October-feesten te Leiden in 1891 ; door de Rechtbank te Amsterdam dat op eene lijst van predikbeurten ; door het Hof van den Haag en den Hoogen Raad op officieele berichten van de godsdienstoefeningen der Nederduitsch-Hervormde gemeente te Rotterdam . In geen dezer gevallen had men te doen met eene geestelijke schepping in den boven bedoelden zin: de Leidsche feestwijzer bevatte, zooals ook door den beklaagde werd aangevoerd, uitsluitend "stadsnieuws", nl. de vermelding van den aard der feestelijkheden en van uur en plaats, waarop zij zouden worden gehouden; in de beide laatste zaken bestond het "auteursproduct" uit eene opgave van de namen der predikanten, met de kerken waarin en de dagen en uren waarop door hen Godsdienstoefening zou worden gehouden.
Wie zich eenigszins rekenschap geeft van de beteekenis van het woord "auteursrecht" zal moeten inzien, dat hier nóch een auteur nóch een auteursproduct was aan te wijzen. De H. R. nam in zijn laatstgenoemd arrest aan, dat de firma D. v.
Het schijnt mij echter onnoodig hierop nog verder in te gaan. Van meer belang is het, een oogenblik stil te staan bij hetgeen Kohler opmerkt om te betoogen, dat het werk der uitvoerende kunstenaars niet als auteursproduct is te beschouwen.
Volgens de hierboven ontwikkelde beginselen ontstaat het auteursrecht, zoodra het geschrift of kunstwerk, dat er het object van is, op eenigerlei wijze tot uiting is gekomen; het scheppen van een auteursproduct, dat aan de daarvoor gestelde eischen voldoet, brengt vanzelf mede het ten behoeve van den schepper daarop gevestigde recht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek