Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
De zomer was voorbij gegaan en de herfst begon het loof der bosschen bont te kleuren; een kristalheldere blauwe hemel welfde zich over de aarde; in de lindenbaan van het slotpark lagen de eerste verdorde bladeren op den grond, en in Ervings tuin bloeiden de asters en dahlia's in bonte kleurenpracht.
Zij zag uit over 't gele loof van den herfst, over de dahlias en asters, die hun hoofden lieten hangen op de door den wind gebroken stengels. Zij zag de zwarte golven van 't Löfvenmeer, en een oogenblik geeft ze toe aan den twijfel. "Oom Eberhard," zegt ze, "wat is de wereld grauw en leelijk! Wat is alles hoopeloos. Ik wil graag sterven!"
Hij had zich asters achter de ooren gestoken, hield 'n roode daliah tusschen z'n lippen, en terwijl hij steeds joliger danste, klapte hij met de vingers, als om zichzelf aan te hitsen. "Zóó richt hij z'n leven in," zei Eduard met 'n mat lachje, maar Go zag hier de heerlijke, echte uitgelatenheid, zooals ze altijd bij jongens had vermoed, klapte in de handen en riep: "mooi, mooi!
Aan de kroon hing de gladgroene hulst met vroolijke, roode bessen; maar de tafel zelf was sober gehouden, met slechts los hier en daar 'n viool of wat kleine asters; bij de borden van Han en Else alleen 'n kring van groote rozen, rood en wit. Han had in verrukking Else's arm genomen, leidde haar, trotsch en zalig, de lichte kamer in.
Het zijn de lilakleurige asters met hunne gele hartjes, die dicht bijeen op hunne slokachtige takjes staan, gelijk de laatste zwaluwtjes die ook te zamen zitten, vooraleer zij ons verlaten. De dagen zijn verkort en worden koel en mistig bij ochtend en avond. De nachtrijm hangt des morgends eenen pereldauw aan de draadjes van de spinneweb.
En at ik de zilverasters, brak ik ze af met mijn ezeletanden, verslond ik de heilige bloemen... Het was allervreemdst maar, te gelijker tijd, dat op den weg, in een van laatste zonnegoud doorpoeierde stofwemel, de slaven en Davus met knuppels aan liepen, rukte een magische kracht mij omhoog op de achterhoeven, voelde ik mij krimpen, rilde een koorts mij over de leden, voelde ik mijn staart verkrinkelen, mijn ooren verkleinen en stond ik tusschen de asters, terwijl mijn harige vel weêr mijn gladde huid en grijze reiskleed verwerd...
Nu gaf hij namen aan de sterren en noemde de helderste: Windekind. Aan de bloemen, die hij meest alle kende van huis, vertelde hij zijne geschiedenis. Aan de ernstige, groote asters, aan de kleurige zinnia's, aan de witte chrysanthen, die zoo lang bleven bloeien in het ruwe najaar.
Toen zag hij het groote hek van een buitenplaats en een huisje, onder een lindeboom met helder-gele bladeren. Hij ging het hek in en liep door de breede lanen, waar de bruine en gele lindebladeren in een dikke laag den grond bedekten. Langs de grasperken groeiden paarse asters en andere kleurige herfstbloemen verwilderd dooreen. Hij kwam aan een vijver.
Asters b.v. komen hiervoor goed te pas. Is de zomer voorbij, heeft een vroege vorst de Dahlia's, Heliotropen, Geranium's, enz. bedorven, dan is het zaak een flinke opruiming te houden; de vaste planten snijdt men af, de Dahlia's, Canna's en de Knol-Begonia's neemt men op; sierplanten in potten bergt men, waar men er gelegenheid voor heeft, en het afgevallen blad harkt men steeds bijeen; het dient allicht voor een enkele plant, die dekking behoeft.
Buiten schenen de zonnestralen op de bonte asters, en lange, witte draden weefden als 't ware een zilveren sluier om de half ontbladerde besseboomen. "Als het weder voorjaar wordt, hoe zal dan alles hier in huis zijn?" Zij dacht aan haar lieveling, die daar zoo onverwacht de gewichtigste beslissing in haar leven moest nemen. Hoe zou Liesje de tijding ontvangen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek