Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Maar daar tegenover het zijne, aan de Zuidwestzijde, daar willen wij een poos verwijlen bij het eenvoudiger, maar voor 't minst verdiend gedenkteeken, aan de nagedachtenis van den Amsterdamschen burgerwees gewijd en zoo wel passend in de Burger-kerk.
Hij doet zijn hoed nogmaals een boog beschrijven, dekt zich weder en voegt er, als ter bevestiging, in een platten Amsterdamschen tongval bij: "De ouwe Mevrouw van Hoogenlinde, schoins hierover in 't hoekhois: zelje 't niet vergeten, vrijster?" "Herrejee!" roept de vrijster: "is die dood: nou kijk! mensch! 't Is wat te zeggen! ja, er sterft al heel wat rijkdom tegenwoordig."
Na dit voorval met GARGON had BETJE in Vlissingen en in het ouderlijk huis geen leven. Haar broer LAURENS die iets had van broeder BENJAMIN maakt haar 't leven zuur. Tijdelijk vindt ze een onderkomen bij den Amsterdamschen advocaat NOORDKERK, die haar wist te kalmeeren. Maar ze moest weer terug naar Vlissingen.
De tong herinnert aan die van andere Tandeloozen, vooral van den Mierenleeuw. De Luiaard kan haar ver uitsteken en bijna als een hand gebruiken. De Luiaard van den Amsterdamschen dierentuin werd met verschillende plantaardige stoffen gevoederd; gekookte rijst en wortels waren echter zijne gewone spijzen. De rijst gaf men hem op een bord, de wortels werden ergens op het hooi neergelegd.
"Ik ben op dit oogenblik aan het lezen van het schoone werk van den Amsterdamschen burgemeesterszoon, den ridder Pieter Cornelisz. Hooft...." "Zijne Nederlandsche Historiën voorzeker?" viel De Witt hem in de rede. "Een schoon werk in een keurigen, kernachtigen stijl." "En merkwaardige gebeurtenissen," hernam de prins.
De tegenwoordige eigenaar, de heer D. J. van den Honert, die zijn zaken te Amsterdam heeft en wiens vrouw de dochter is van den bekenden amsterdamschen philantroop, wijlen den heer P. W. Janssen, gevoelt zeer veel voor het verleden van het huis, waarvan hij in 1905 bezitter is geworden, toen hij het kocht van mevrouw de weduwe barones Van Welderen Rengers.
"Ben je gek Helmond; je drukt me die hand veel te hard. Weet je wat: je stopt dus, met wat wissels op onzen Amsterdamschen kassier, de scheuren maar heelemaal toe. Met dominees en dokters daar kun je zoo van die grappen mee hebben, zei le bon papa: die beste vrinden repareeren je van binnen en van buiten zoo goed als voor niemendal. Kom, ben je gek vent; je trekt me de hand uit het lid."
Volk. f 0.40 Pro: E. Wichman; Contra: Prof. C.L. Dake. f 0.40 Het pleidooi vóór wordt geleverd door een Amsterdamschen kunstschilder, die zelfs in zijn spelling "futuristisch" is; het tégen-betoog mochten wij in handen geven van den bekenden Hoogleeraar aan de Academie van Beeldende Kunsten te Amsterdam. Dr. H.W.Ph.E. v.d.
Op een afstand van ongeveer één voet van zijn slachtoffer, maakte hij halt, richtte zich op, deed in deze houding nog een stap vooruit en strekte stil de armen, om eindelijk bliksemsnel zijn buit te grijpen en in weinige oogenblikken dood te drukken." Tot dusver heb ik slechts twee Plompe Lori's gezien en waargenomen. Den eersten zag ik alleen over dag in den Amsterdamschen dierentuin.
Het Noord-Hollandsch Kanaal voldeed 40 jaren geleden goed aan de behoeften van den Amsterdamschen zeehandel, en thans hebben de toegenomen behoeften van dien zeehandel dit kanaal te bekrompen hiervoor gemaakt. Wegens gebrek aan geest van zamenwerking bij de leden der Maatschappij, moet deze, als geheel werkende, in sommige gevallen aan hare leden dwang opleggen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek