Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Wat vind ik zoo'n man wonderlijk zoo bezig gestadig met buitensporige fantazeering, een hoofd vol wangedrochten, hanen met ezelsooren, kiekens met snoeksmuilen en honderompen met klein-kinderbillen.... Als dat nu altegare holderdebolder uit een nacht te voorschijn komt lijk uit een grauwe spelonke.... Ursule opende rijzekens hare oogen en mompelde dat ze wat anders vertellen moest.
Hij verteerde het telkens zeer royaal, ging weer ekstatisch opbranden in de weelderige wellusten van zijne armoede en riep op zolderkamertjes zijn nijd uit, zijn gekwetste fierheid, zijne onbluschbare razernij altegare, in zijne overtuiging, de gramschap van een vervaarlijken God, door zijn uitgekozen menschenmond tot vóor Gods outers uitgeroepen.
Simon vroeg: Willen we nu rustig blijven en een poosje afbreken met onze ijdele ontledingsgewoonte? Laat, vandaag, de avond naderen. In den peiselijken avond kunnen we altegare uwe verleden moeder gedenken, en, binst de stilte, uit ons ganscher hart, haar hulde brengen gezamenlijk. Ik ben bij u gekomen om u in de eetzaal te brengen, waar iedereen wacht op u.
Nochtans was niets, in de minste deelen niets verwoest, en niets beneveld. Geen deeltje, geen ribbeboog, geen schedelbluts, geen merkbaar gewricht hetgeen altegare in tastelijke vormen haast van dat oude aapje maakte eene levende werkelijkheid niets was verminkt en niets was versleten. Het was geheel, het was volledig. Het leefde, al zittend, een leven dat den toets van levende handen lokte.
Ze vroeg, ontroerd: Waar gaan we? Ze kon niet verzinnen entwat dat nog verscholen lag, halvelings te raden, in de toekomst. Ze leefde ten volle en eeniglijk midden in haar huidig geluk. En hij wist zoo wonderbaar te vertellen van nietigheden, die altegare met blij gefluister omrankten deze heilzame stonde. Hij lachte en tooverde een prettig gewiegel van luttele beeldekens in hare hersens.
De gesloten oogen, het kleine neusje en de kin, 't kleurde altegare effen uit met de wangen en het roommatte voorhoofd. 't Was niet te merken dat, van weerskanten, iets, als een bleeke blos, in de bleeke verve levendig werd, maar de mond, met zijn kersen-blonk, blekte zeer voornaam, malsch en versch en uitmuntend. De lippen waren niet geheel dicht, en het leven luwde er zoetekens over.
Hij verzinde een sierlijke detailleering daaromme, zoodat 't opstraalde in menig geflikker, vlammekens alhier en alginder altegare een groot minnevuur. Hij joeg zijn woorden achter mekaar en zoende haar driftig en aaide hare vingeren, vragend: Wilt ge?... wilt ge? Ze stamelde, heel week wordend: Ik ... wil....
't En was niet meer dan een tijdelijke grilligheid, en later zou ze ook de vlakke vrede benaderen, met Sebastiaan en Romaan, altegare onder de zoetige lampe. Goedele liep even nog een pasteibakkerij binnen en bestelde met de gauwte een potje chocolade en een rhumkoekje. Het was in leutige opgeruimdheid dat ze hier was ingedreveld, en ze zette zich neer, met kinderlijke gretigheid wachtend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek