Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 15 Μαΐου 2025
Πάσης αρετής υπάρχουσι βεβαίως διάφοροι βαθμοί, ως και άνισα το ύψος ομοιογενή δένδρα· οιαδήποτε όμως και αν υποτεθή του ποιητικού αναστήματος η διαφορά, νομίζομεν ότι ο ψάλτης της Φροσύνης δικαιούται να συγκαταταχθή μετά του διδασκάλου του Βίκτωρος Ουγώ εις την γενεάν των μεγαλοστόμων αοιδών.
Ταύτα παρεδέχετο και εθρήνει εν τοις προλόγοις του και ταις ιδιωτικαίς επιστολαίς ο ψάλτης της «Φροσύνης». Πολλάκις όμως κατελαμβάνετο εκ του θεάματος τούτου υπό τοιαύτης αθυμίας, ώστε επέμενε να κλείη τους οφθαλμούς. Ως εν τη τραγωδία του Ρακίνα η ερωμένη του Ιππολύτου, «Νεκρόν τον βλέπει προ ποδών και ζώντα τον ελπίζει»,
Η Ευφροσύνη λιποθυμεί καθ' οδόν και εκπνέει, αλλά και νεκρά εβυθίσθη εις τα ύδατα της λίμνης. Τρικυμίας δε επελθούσης εξεβράσθησαν πολλά των πτωμάτων, εν οις και το της Ευφροσύνης, της και Κυρά Φροσύνης επικαλουμένης, εις την ακτήν, το οποίον υπό των συγγενών και φίλων αυτής ετάφη εις την παρά την λίμνην μονήν των Αναργύρων. Μεταφέρομεν τον αναγνώστην εις τον Αριστ.
Θα το πω της Φροσύνης να της την πατήση την τσιμπιά. »Στον τρύγο, στον τρύγο! Πάει ο ώμος μου, σήκωνε σήκωνε κόφες! Δόξα νάχη ο Θεός πούφαγα πάλι σταφύλι! Όχι σαν κι αυτά που πουλώ! Να, μωρέ παλιοεγγλέζοι, σταφύλι, να φάτε και να καταλάβετε γλύκα! Δες τες, δες τες! Κ' οι δυο τους οι σουσουράδες πώς πατούνε σταφύλια στη γούρνα! Και δος του η μάννα νανακατεύη αλευριά!
Διά τοιαύτης σειράς εικόνων εφρόντισε και ο Δάντης να προδιαθέση τον αναγνώστην πριν ή επιφωνήση το πολύκροτον εκείνο, Ο Pisa vituperio delle genti! Ο δε αναγνώστης της «Φροσύνης» και μόνος εν ελλείψει του ποιητού ήθελεν ανακράξει, Γιάννινα, μαύρα Γιάννινα, πώς σας βαστάει ο κόσμος!
Τοιούτοι και οι έναυλοι εν πάση μνήμη τέσσαρες πρώτοι στίχοι της « Φροσύνης »: Επέσανε τα Γιάννινα σιγά να κοιμηθούνε, Εσβύσανε τα φώτα τους, εκλείσανε τα μάτια Η μάνα σφίγγει το παιδί βαθειά στην αγκαλιά της Γιατ' είναι χρόνοι δύστυχοι και τρέμει μη το χάση.
Τούτο δε δύναται να ρηθή προ πάντων περί του ψάλτου της Φροσύνης , όστις πλην της ηλικίας ουδέν είχε κοινόν ούτε ως άνθρωπος ούτε ως ποιητής προς την παρούσαν γενεάν. Όπως εν τω ποιήματί του εκυοφόρησεν η Όσσα εις τα σπλάγχνα της τον Βλαχάβαν χρόνους πολλούς και μήνες , ούτως ήθελε τις ειπεί ότι ανέβαλλε και η μήτηρ του να γεννήση αυτόν επί ήμισυν τουλάχιστον αιώνα, ότε ήτο πλέον αναχρονισμός.
Ως του Σολωμού και εν γένει των επτανησίων έχει ενίοτε και του Λευκαδίου η ποίησις συγγένειάν τινα προς τον Δάντην. Εν τω τρίτω άσματι της «Φροσύνης» παριστάμεθα εις βδελυράν σκηνήν ευθύμων Λιάπηδων, διασκεδαζόντων δι' ανθρωπίνων λειψάνων και ποδοκοιλούντων νεοκόπους κεφαλάς. Ενώ ούτω παίζουσιν οι πατέρες, τ' άξια τούτων τεκνία αμιλλώνται,
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν