Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 7 Μαΐου 2025


Και αν μεν, ω Μέλητε, θα του έλεγα, ομολογής ότι ο Ευθύφρων είναι σοφός εις τα τοιαύτα ζητήματα, να πιστεύης ότι και εγώ σωστά φρονώ, καθώς και εκείνος, και να μη κρισολογήσαι μαζί μου· εν εναντία δε περιπτώσει να καταγγείλης εις το δικαστήριον πρωτύτερα εκείνον, τον διδάσκαλόν μου, παρά εμέ, διότι καταστρέφει τους γέροντας, και εμέ και τον πατέρα του, εμένα μεν με την θρησκευτικήν διδασκαλίαν του την πεπλανημένην, εκείνον δε με την καταδίωξιν την δικαστικήν που του κάμνει κατά τας νέας αυτάς θρησκευτικάς αρχάς του.

Τότε ο Νιαουστεύς ηναγκάσθη ν' αρκεσθή εις τους δύο αργυρούς, και εις πάσαν εορτήν, βασιλικήν ή και θρησκευτικήν, τους εκρέμα επί του στήθους και τους δύο, σήμερον δε, ημέραν εκλογής, αφού μάλιστα ήτο και πρόεδρος της εφορευτικής επιτροπής, θέσις ήτις δεν του εφαίνετο μικροτέρα από την του προέδρου του συμβουλίου της επικρατείας, καθήκον του ενόμισε να εμφανισθή εις τον τόπον της εκλογής φορών τα παράσημά του.

Οι πολίται εκαλούντο Ρωμαίοι, πρώτον διότι το όνομα τούτο πολιτικώς ήτο τότε εν μεγίστη τιμή, συνδεόμενον μετά της κοσμοκρατορίας των αρχαίων Ρωμαίων, δεύτερον, διότι το όνομα Έλλην είχε λάβει τότε θρησκευτικήν σημασίαν και εσήμαινε τον πρεσβεύοντα την θρησκείαν των αρχαίων Ελλήνων, ήτοι τον εθνικόν , τον ειδωλολάτρην . Το όνομα Γραικός , διά του οποίου οι δυτικοί ήρχισαν να ονομάζουν τους Ελληνορρωμαίους της Ανατολής, ήτο εις σπανίαν χρήσιν.

Η συνοδεία εκείνη των δούλων, φερόντων μετ' επισημότητος τα πολύτιμα αντικείμενα, ωμοίαζε με πάνδημόν τινα θρησκευτικήν λιτανείαν και η αναλογία κατέστη ακόμη πλέον αισθητή, όταν εφάνησαν τα μουσικά όργανα, άρπαι, βάρειτοι ελληνικαί, βάρειτοι εβραϊκαί ή αιγυπτιακαί, λύραι, φόρμιγγες, κιθάραι, αυλοί, σύριγγες, κύμβαλα.

Εις τους αγρούς και εις τα όρη, εις τας βοσκάς και εις τα δάση, όπου οι αγρόται και οι ποιμένες παρακαλούντες τους θεούς διά την ευόδωσιν των έργων των, ήρχισαν ήδη να ευρίσκουν ρυθμικωτέρας εκφράσεις προς εκδήλωσιν των ιδίων αισθημάτων, εδόθη η πρώτη ώθησις και εις τα δύο αυτά είδη της ποιήσεως, υπό μορφήν θρησκευτικήν κατ' αρχάς και κατόπιν υποκειμενικήν και συν τω χρόνω αντικειμενικήν.

Και μολονότι τα έτη ταύτα παρήλθον εις διαρκή εργασίαν, έχομεν ισχυράς αποδείξεις να πιστεύωμεν ότι δεν έμειναν εκμετάλλευτα και διανοητικώς. Ουδεμία σημασία δύναται ν' αποδοθή εις τας χυδαίας ιστορίας των Αποκρύφων Ευαγγελίων, είνε όμως πιθανόν ότι οι διδάσκαλοι της συναγωγής παρείχαν μικράν τινα θρησκευτικήν εκπαίδευσιν εις τους μικρούς Ναζαρηνούς.

Του μεγάλου και μεγαλοπράγμονος βασιλέως η προσοχή δεν περιωρίσθη απλώς εις τα της πολιτείας και εις τα εγκόσμια συμφέροντα και την υλικήν ευδαιμονίαν των υπηκόων, αλλά εστράφη και εις τα συμφέροντα τα πνευματικά και εις την θρησκευτικήν και πνευματικήν ειρήνην του λαού.

Εις το έθιμον δε τούτο αποδίδουσιν αιτίαν θρησκευτικήν. Εφεύρον επίσης οι Αιγύπτιοι το ακόλουθον· έκαστος μην, εκάστη ημέρα ανήκει είς τινα των θεών, και πας άνθρωπος δύναται να προΐδη, από την ημέραν της γεννήσεώς του, τι μέλλει να τω συμβή, πώς θα αποθάνη και οποίος τις θα γίνη. Οι Έλληνες ποιηταί ωκειοποιήθησαν την εφεύρεσιν ταύτην.

Έλεγε δε ότι όχι μόνον από την φιλοσοφίαν πρέπει να αποκλείωνται οι τοιούτοι, αλλά και από τους ναούς και από πάσαν συνέλευσιν ανθρώπων και πάσαν θρησκευτικήν τελετήν, καθότι είνε απαίσιοι και, αν κανείς εξερχόμενος τους συναντήση, είνε κακόν συναπάντημα. Ο ευνούχος, ως έλεγεν, ούτε άνδρας, ούτε γυναίκα είνε, αλλά κάτι τι σύνθετον και μικτόν και τερατώδες, έξω της ανθρωπίνης φύσεως.

Εις την Αρμενίαν αι κόραι των μεγαλυτέρων οικογενειών αφιερώνοντο παρθένοι ακόμη εις τοιαύτην θρησκευτικήν εκπόρνευσιν.

Λέξη Της Ημέρας

εκάρφωνεν

Άλλοι Ψάχνουν