United States or Gabon ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αφού δε έφθασαν εις το Άκτιον της Ανακτορίας γης, όπου υπάρχει το ιερόν του Απόλλωνος, έμπροσθεν του στομίου του Αμπρακικού κόλπου, οι Κερκυραίοι και κήρυκα έπεμψαν προς αυτούς εντός ακατίου διά να τους εμποδίση να πλεύσουν εναντίον αυτών και συγχρόνως επλήρουν τα πλοία, επιδιορθώσαντες τα παλαιά ώστε να είναι πλόϊμα και προετοιμάσαντες τα άλλα.

Εις μάτην όμως επανελάμβαναν τας διαβεβαιώσεις ταύτας· οι στρατιώται τίποτε δεν ήθελαν να ακούσουν, και ο ερεθισμός υπήρξε μέγας· διάφοροι γνώμαι επροτάθησαν και προ πάντων να πλεύσουν κατά του Πειραιώς.

Ο δε Άγις βλέπων τους Λακεδαιμονίους διατεθειμένους να διευθυνθούν πρώτον προς την Χίον συνετάχθη και αυτός με την γνώμην ταύτην· συναθροισθέντες λοιπόν οι σύμμαχοι εις την Κόρινθον συνεκρότησαν συμβούλιον και απεφάσισαν να πλεύσουν πρώτον εις την Χίον, έχοντες αρχηγόν τον Χαλκιδέα, ο οποίος είχεν εξοπλίσει τα πέντε πλοία εν τη Λακωνική, και κατόπιν να μεταβούν εις την Λέσβον συμπεριλαμβάνοντες ως αρχηγόν τον Αλκαμένην, υποδειχθέντα ήδη υπό του Άγιδος, και τέλος εις τον Ελλήσποντον, όπου ο Κλέαρχος υιός του Ραμφίου είχε σταλή ως αρχηγός.

Από τη θάλασσα θα βγουν ο Behemoth και ο Leviathan και θα πλεύσουν γύρω στις ψηλόπρυμνες γαλέρες, όπως το κάνουν στους μαγικούς χάρτες της εποχής εκείνης, που ήταν δυνατόν να διαβάζονταν τα γεωγραφικά βιβλία. Δράκοντες θα περιπλανούνται γύρω στα ερείπια και ο Φοίνικας θα πετάξη από την πύρινη φωλιά του ψηλά στον αέρα.

Απευθύνων έπειτα υπαινιγμούς τινας εναντίον του στρατηγού Νικίου του Νικηράτου, του οποίου ήτο εχθρός προσωπικός και αντίπαλος πολιτικός, είπεν ότι, εάν ήσαν άνδρες οι στρατηγοί, ευκόλως θα ηδύναντο με τας δυνάμεις, τας οποίας είχαν, να πλεύσουν εναντίον των ευρισκομένων εις την νήσον και να συλλάβουν αυτούς· προσέθετε δε ότι και αυτός ούτος θα το έπραττεν, εάν ήτο στρατηγός.

Πώς λοιπόν να μη αποθαρρυνθούν ευλόγως; Εξ όλων όμως των κινδύνων ανησυχούσεν αυτούς πλειότερον και εγγύτερον ο φόβος, μήπως οι εχθροί τολμηροί γινόμενοι ένεκα της νίκης πλεύσουν αμέσως εναντίον του Πειραιώς στερημένου πλοίων, και εις πάσαν στιγμήν επερίμεναν να τους ίδουν εμφανιζομένους.

Ο δε Λάμαχος τουναντίον απεφάνθη ότι έπρεπε να πλεύσουν κατά των Συρακουσών και να συγκροτήσουν μάχην τάχιστα πλησίον της πόλεως, ενόσω ακόμη οι εχθροί είναι απαράσκευοι και μάλιστα διετέλουν εις έκπληξιν, «Παν στράτευμα, είπεν, είναι κατ' αρχάς φοβερώτατον αλλά, εάν βραδύνη να εμφανισθή, ο εχθρός λαμβάνει θάρρος πριν το ιδή και το περιφρονεί ακόμη περισσότερον, αφού το ιδή.

Τα τελευταία ταύτα περιέπλευσαν την νήσον, διά να ενωθούν με τα άλλα και πλεύσουν κατά του Πλημμυρίου, προς τον σκοπόν να θορυβήσουν τους Αθηναίους διά της αιφνιδίας εκείνης επιθέσεως.

Συνεβούλευε δε να επιβιβάσουν όσον τάχιστα τους τραυματίας, τον πεζόν στρατόν και το υλικόν, το οποίον είχαν φέρει μεθ' εαυτών, να εγκαταλείψουν όλα τα λάφυρα, όσα έλαβαν εκ της πολεμίας χώρας, διά να ελαφρώσουν ούτω τα πλοία, να πλεύσουν προς την Σάμον, και εκείθεν συναθροίζοντες όλον τον στόλον των να κάμουν εκδρομάς οσάκις θα παρουσιάζετο ευκαιρία.

Αλλ' ο Αλκιβιάδης εναντίον της γενικής προθυμίας, ημπόδισε ζωηρώς να πλεύσουν κατά του Πειραιώς αφήνοντες εχθρούς πλησιεστέρους και τους είπεν, ότι εκλεχθείς στρατηγός θα μετέβαινε εις τον Τισσαφέρνην, διά να κανονίση εκ των προτέρων τα σχετικά με τον πόλεμον.