Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Μαΐου 2025
Ο δε Αλκιβιάδης έδιδε τας συμβουλάς ταύτας εις τον Τισσαφέρνην και τον βασιλέα, αφ' ενός μεν διότι ευρισκόμενος πλησίον αυτών ενόμιζε τας συμβουλάς ταύτας ως αρίστας, αφ' ετέρου δε διότι έτρεφε την ελπίδα να επιστρέψη εις την πατρίδα του γνωρίζων ότι, εάν επρολάμβανε την καταστροφήν αυτής, θα ηδύνατο ημέραν τινά να επιτύχη διά της πειθούς την ανάκλησίν του· ενόμιζε δε ότι το καλύτερον μέσον, διά να πείση εις τούτο τους Αθηναίους, ήτο να φαίνεται ως επιστήθιος φίλος του Τισσαφέρνους.
Και ο μεν Αλκιβιάδης, ο οποίος ανέλαβε να διεξαγάγη τόσον σπουδαίας υποθέσεις, επεριποιείτο τον Τισσαφέρνην και εδείκνυε προς αυτόν ακραιφνή ζήλον. Οι δε μετά του Πεισάνδρου αποσταλέντες εκ της Σάμου πρέσβεις των Αθηναίων, άμα ήλθαν εις τας Αθήνας, ωμίλησαν προς την εκκλησίαν του δήμου.
Και τωόντι εξελθών της συνελεύσεως ανεχώρησεν αμέσως, διά να φανή εις μεν τους Αθηναίους ότι συνενοείτο μετ' εκείνου περί πάντων, εις δε τον Τισσαφέρνην ότι ήτο σπουδαιότερος και ότι εκλεχθείς στρατηγός ήτο εις θέσιν και να τον ωφελήση και να τον βλάψη. Τοιουτοτρόπως ο Αλκιβιάδης είχε το διπλούν πλεονέκτημα, να φοβίζη τους Αθηναίους διά του Τισσαφέρνους και τον Τισσαφέρνην διά των Αθηναίων.
Έστειλεν απεσταλμένον προς τον ναύαρχον των Λακεδαιμονίων Αστύοχον, ότε ήτο ακόμη τότε περί την Μίλητον, γράψας κρυφίως ότι ο Αλκιβιάδης κατέστρεφε τα πράγματα των Λακεδαιμονίων καθιστών τον Τισσαφέρνην φίλον των Αθηναίων· τω έδιδε συγχρόνως λεπτομερείς πληροφορίας περί όλων των άλλων, ζητών συγγνώμην, αν εζήτει να βλάψη τον εχθρόν του, έστω και με ζημίαν της πατρίδος του.
Παραλαβόντες τους περί τον Αμόργην επικούρους και μη κακοποιήσαντες διόλου κατέταξαν αυτούς εις τον στρατόν των, διότι οι πλείστοι ήσαν Πελοποννήσιοι. Και παραδώσαντες εις τον Τισσαφέρνην και την πόλιν και τους αιχμαλώτους πάντας, είτε δούλους είτε ελευθέρους, συνεφώνησαν να λάβουν παρ' αυτού ένα στατήρα δαρεικόν κατά κεφαλήν, και έπειτα επέστρεψαν εις την Μίλητον.
Συνεβούλευεν δ' επίσης τον Τισσαφέρνην να μη σπεύση πολύ να περάνη τον πόλεμον και να μη συγκατατεθή, είτε προσκαλών φοινικικόν στόλον, όπως διενοείτο, είτε λαμβάνων επί μισθώ περισσοτέρους Έλληνας, ώστε να δοθή το κράτος της θαλάσσης και της ξηράς εις ένα και τον αυτόν λαόν, αλλά να αφήση την αρχήν διαμοιρασμένην μεταξύ των δύο αντιπάλων, διότι τούτο όπερ θα επέτρεπε πάντοτε εις τον βασιλέα να διεγείρη τους μεν εναντίον των δε· ενώ, εάν το κράτος της ξηράς και της θαλάσσης συνεκεντρούτο εις έν σημείον, ο βασιλεύς δεν θα είχε πλέον συμμάχους, διά να καταβάλη τους επικρατούντας, εκτός εάν ήθελεν ημέραν τινά, αυτός ο ίδιος να περιπλακή εις αγώνα πολυδάπανον και πλήρη κινδύνων· θα ήτο δε απλούστερον, ολιγώτερον δαπανηρόν και μάλλον ασφαλές να αφήση τους Έλληνας να καταστραφούν μεταξύ των.
Είπε μάλιστα ότι οι Μιλήσιοι και οι άλλοι Ελληνες, όσοι κατώκουν εις την χώραν του βασιλέως, ώφειλαν να μείνουν υποταγμένοι εις τον Τισσαφέρνην με όρους μετρίους και να είναι εις αυτόν αφωσιωμένοι μέχρις ου τελειώση αισίως ο πόλεμος.
Αλλ' ο Αστύοχος ουδόλως εσκέφθη να τιμωρήση τον Αλκιβιάδην, ο οποίος άλλως δεν ήτο πρόχειρος ως πρότερον· εξ εναντίας μετέβη προς αυτόν εις την Μαγνησίαν καθώς και προς τον Τισσαφέρνην, τους ανεκοίνωσεν όσα του είχαν γράψει εκ Σάμου και έγινεν αυτός ο ίδιος μηνυτής.
Η δε συνέλευσις των συνωμοτών, συμφώνως με την πρώτην απόφασιν, παρεδέχθη τας γενομένας εις αυτήν προτάσεις και παρεσκευάσθη να στείλη εις τας Αθήνας τον Πείσανδρον και άλλους απεσταλμένους, διά να εργασθούν υπέρ της καθόδου του Αλκιβιάδου και της εν τη πόλει ταύτη καταλύσεως της δημοκρατίας και διά να καταστήσουν τον Τισσαφέρνην φίλον των Αθηναίων.
Περί την αυτήν δ' εποχήν ο Αλκιβιάδης με τα δεκατρία πλοία, τα οποία είχε, μετέβη από της Καύνου και της Φασήλιδος εις την Σάμον, αγγέλλων ότι είχεν αποτρέψει τον Φοινικικόν στόλον να έλθη και να ενωθή με τους Πελοποννησίους, και ότι κατέστησε τον Τισσαφέρνην πλειότερον ή πρότερον φίλον των Αθηναίων.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν