United States or Mongolia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο Καραϊσκάκης πεπεισμένος και ο ίδιος διά την ανάγκην ταύτην, απέστειλε τον Γαρδικιώτην Γρίβαν και Νάκον Πανουργιά με περίπου τετρακοσίους στρατιώτας, γράψας και προς τον Δυοβουνιώτην και προς τους λοιπούς αρχηγούς των όπλων να λάβωσι προθύμως μετοχήν εις τον παρόντα κρίσιμον αγώνα.

Και τούτους και εκείνους παρακαλεί ο γράψας να μη λησμονήσωσι τον χρόνον, καθ' ον έκαστον των δημοσιευμάτων τούτωνως υπ' αυτό σημειούταιείδε κατά πρώτον το φως, μήτε να παραβάλωσιν εικόνας καιρών παρωχημένων προς την ενδεχομένως κρείττονα ή χείρονα πραγματικότητα της σήμερον.

Η παράδοσις προσθέτει ότι, καίτοι ο Ιησούς απέκλινε την προσφοράν, αντήμειψε την πίστιν του Αβγάρου γράψας αυτώ επιστολήν και θεραπεύσας αυτόν εκ της νόσου ης έπασχεν. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ουδέν περί των περιστάσεων τούτων μνημονεύει· ουδέ μας λέγει διατί οι Έλληνες ούτοι ήλθον προς τον Φίλιππον κατά προτίμησιν.

Ο γράψας αυτήν έγεινεν αμέσως διάσημος ή μάλλον «διαβόητος». Η Ιερά Σύνοδος αποβλέπουσα εις το γεγονός ότι ο Ροΐδης εκαυτηρίαζε τας υπερβολάς του Βυζαντινού φανατισμού, τας ορθοδόξους νηστείας, τας μακράς ακολουθίας, την καλλιτεχνικήν κατάστασιν της Ελληνικής λατρείας, αφώρισε τον συγγραφέαδιά να άρη τον αφορισμόν, όπως συνέβη και διά τον Λασκαράτον, ολίγον προ του θανάτου του.

Γράψας εις πάπυρον ό,τι ήθελε, συνεκάλεσε τους Πέρσας εις συμβούλιον, ήνοιξε το γράμμα και το ανέγνωσεν· ανήγγελλε δε το γράμμα ότι ο Αστυάγης τον διώρισεν αρχηγόν των Περσών. «Τώρα, είπε, σας διατάττω να συναθροισθήτε και να φέρετε έκαστος έν δρέπανονΤοιαύτη ήτο η διαταγή την οποίαν έδωκεν εις τους Πέρσας.

Τοιούτον τι σύστημα ηκολούθησε, νομίζω, και ο γράψας την Ι ω ά ν ν α ν απόδειξις δε ότι επέτυχεν εις την κατά της κακίας επίθεσίν του έστω ότι και αυτούς τους συναδέλφους σας κατώρθωσε να καταστήση υπερμάχους της ηθικής.

Ο Κύρος ο βασιλεύς των Περσών, ο παλαιότερος, ως φαίνεται εις τους χρονολογικούς πίνακας των Περσών και των Ασσυρίων, προς τους οποίους φαίνεται συμφωνών και ο γράψας περί Αλεξάνδρου Ονηρίκριτος, όταν έγινεν εκατοντούτης εζήτησε να ίδη ένα έκαστον εξ εκείνων οίτινες υπήρξαν φίλοι του.

Μεταξύ των γελώντων ήτο και ο γράψας τον παρόντα λόγον.

Έστειλεν απεσταλμένον προς τον ναύαρχον των Λακεδαιμονίων Αστύοχον, ότε ήτο ακόμη τότε περί την Μίλητον, γράψας κρυφίως ότι ο Αλκιβιάδης κατέστρεφε τα πράγματα των Λακεδαιμονίων καθιστών τον Τισσαφέρνην φίλον των Αθηναίων· τω έδιδε συγχρόνως λεπτομερείς πληροφορίας περί όλων των άλλων, ζητών συγγνώμην, αν εζήτει να βλάψη τον εχθρόν του, έστω και με ζημίαν της πατρίδος του.

Ο γράψας την επιστολήν εκείνην έμελλε να αποθάνη. Και πελιδνός τρόμος τους κατέλαβεν όλους, διότι ήκουσαν την επιστολήν ταύτην. Αλλ' ο Πετρώνιος εγέλασε γέλωτα ειλικρινή και φαιδρόν, ως να επρόκειτο περί θείου αστεϊσμού και περιαγαγών το βλέμμα του εις όλους τους συνδαιτυμόνας είπε: «Φίλοι, αποβάλετε πάντα φόβον. Ουδείς εξ υμών θα σπεύση να καυχηθή ότι ήκουσε την επιστολήν ταύτην.