Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Ιουνίου 2025
Ας λέγωμεν λοιπόν συζητούντες με τον νομοθέτην το εξής· είπε μας, νομοθέτα, αφού γνωρίζεις τι πρέπει να κάμνωμεν ημείς και να λέγωμεν, άραγε δεν έπεται ότι και ημπορείς να το ειπής; Είναι επόμενον.
Το κεφάλι μου βάζω ότι αυτά μου το έγραψε διά να με δοκιμάση, αν σε αγαπώ, και όχι με άλλον κακόν σκοπόν. ΓΛΟΣΤ. Νομίζεις; ΕΔΜ. Αν το εγκρίνης, να σε κρύψω εις μέρος, όπου να μας ακούσης να τα λέγωμεν, ώστε να πεισθής με τ' αυτιά σου. Και απόψε μάλιστα, χωρίς να τ' αναβάλωμεν περισσότερον. ΓΛΟΣΤ. Δεν ημπορεί να είναι τόσον τέρας... ΕΔΜ. Όχι, βέβαια δεν είναι!
Άραγε δεν σου φαίνεται ότι πρέπει κατά φύσιν να λέγωμεν ότι το μεγαλίτερον δεν είναι από κανέν άλλο μεγαλίτερον, παρά από το μικρότερον, και το μικρότερον πάλιν ότι είναι μικρότερον από το μεγαλίτερον και όχι από κανέν άλλο; Νέος Σωκράτης. Αυτό μου φαίνεται. Ξένος.
Αλλά τότε πώς είναι δυνατόν ή με το στόμα μας να προφέρωμεν, ή και απολύτως με μόνην την διάνοιαν να συλλάβωμεν τα μη όντα ή το μη ον χωρίς αριθμόν; Θεαίτητος. Λέγε πώς το εννοείς; Ξένος. Όταν λέγωμεν μη όντα, δεν αποδίδωμεν εις αυτά πληθυντικόν αριθμόν; Θεαίτητος. Τι άλλο βεβαίως; Ξένος. Αλλά πάλιν το μη ον δεν είναι ενικού αριθμού; Θεαίτητος. Πολύ καθαρά μάλιστα. Ξένος.
Θεαίτητος. Και τόρα πώς τα εννοείς; Σωκράτης. Το εξής πρέπει να λέγωμεν δι' αυτά χωρίζοντες το ζήτημα από την αρχήν, ότι δηλαδή εκείνο μεν το οποίον γνωρίζω διότι έχω ενθύμιον εις την ψυχήν μου, δεν το βλέπω πλέον όμως με τα αισθητήριά μου, είναι αδύνατον να το νομίσω ως κανέν άλλο πράγμα από εκείνα που γνωρίζω, όταν έχω και εκείνου την εντύπωσιν, δεν το βλέπω όμως.
Εκτός εάν απλώς λέγωμεν το όνομα. Αλλά τούτο πάλιν θα ήτο εμπαιγμός δι' όσα λέγομεν. Δεν είναι έτσι; Θεόδωρος. Βεβαιότατα. Σωκράτης. Όστε ας μην ομιλούμεν διά το όνομα αλλά διά το πράγμα, το οποίον εκφράζει το όνομα. Θεόδωρος. Μάλιστα, ας μην ομιλούμεν. Σωκράτης.
Διότι ό,τι είναι κοινόν και εις τα δύο δεν υπάρχει εις το καθέν χωριστά. Επομένως συμφώνως με την υπόθεσίν μας είναι δυνατόν να ειπούμεν ότι είναι ωραία και τα δύο, όχι όμως και το καθέν. Ή πώς θέλεις να λέγωμεν; Δεν είναι αυτό λογικόν; Ιππίας. Φαίνεται. Σωκράτης. Θέλεις λοιπόν να δεχθώμεν ότι και τα δύο μεν είναι ωραία, όχι όμως και το καθέν χωριστά; Ιππίας. Και τι μας εμποδίζει; Σωκράτης.
Ή μήπως σου φαίνεται ότι είναι δυνατόν, συμφώνως με όσα είπαμεν, να είναι το ίδιον; Ιππίας. Όχι μα τον Δία, δεν μου φαίνεται. Σωκράτης. Λοιπόν αρέσκει εις ημάς και δεχόμεθα να λέγωμεν, ότι το ωραίον δεν είναι αγαθόν, ούτε τ' αγαθόν ωραίον; Ιππίας. Όχι μα τον Δία, δεν αρέσκει τόσον πολύ. Σωκράτης. Αλλά μα τον Δία, Ιππία μου, εις εμέ αρέσκει ολιγώτερον από όλους τους λόγους που είπαμεν. Ιππίας.
Θεαίτητος. Αυτό φρονώ. Σωκράτης. Αί λοιπόν αυταί αι τρεις γνώμαι, καθώς νομίζω, συγκρούονται μεταξύ των εντός της ψυχής μας, όταν λέγωμεν εκείνα τα οποία είπαμεν διά τους αστραγάλους, ή όταν ειπούμεν ότι εγώ εις την ηλικίαν που ευρίσκομαι, χωρίς να μεγαλώσω ούτε να πάθω το αντίθετον εντός ενός έτους, τόρα μεν είμαι μεγαλείτερος από σε τον νέον, αργότερα όμως μικρότερος, ενώ εγώ δεν έχασα διόλου από τον όγκον μου, αλλά μόνον συ εμεγάλωσες.
Λοιπόν ο τοιούτος οπλίτης δεν θα είνε καλός και ζων και αν αποθάνη ενδόξως; Αλλά τις η ανάγκη να λέγωμεν τούτο εξ εικασίας, αφού έχομεν ωρισμένα παραδείγματα και βέβαια γεγονότα ν' αναφέρωμεν; Εν γένει δύναταί τις να είπη ότι εν καιρώ πολέμου κανείς ποτε ρήτωρ ή φιλόσοφος δεν είχε το θάρρος να εξέλθη εκ του τείχους• εάν δε κανείς ηναγκάσθη να λάβη μέρος εις μάχην, ελιποτάκτησε και έφυγε.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν