United States or Mauritania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τράβηξε τότες ο Ζαβεργάνης με τους Ούνους του και ξανανέβηκε στα φωλιάσματά του, με την ησυχία του όμως και λεηλατώντας στο δρόμο. Βρίσκουνται ως τόσο και μερικά περιστατικά που μας δείχνουν πως δεν τους άφινε και πάντα ο Ιουστινιανός τους γειτόνους του να κάμνουν του κεφαλιού τους. Ας αφήσουμε τους Πέρσους. Έχουμε πρώτο τους Λάζους, που παραδεχτήκανε βασιλέα υποταγμένο στο βυζαντινό αυτοκράτορα.

Πουλώ εις τα πενήντα εκατό, διακόσια, όσα θέλετε . . . — Δικά μου το λοιπόν, αφού πουλείς όσα θέλω! — Τώχαψε ο φίλος σαν λουκούμι! τι κουτός που είσαι καϋμένε! — Εγώ είμαι κουτός, ή εσύ είσαι μασκαράς; — Α, α! όχι χονδρά λόγια, γιατί ξέρεις πως έχω το χέρι κομμάτι μακρύ. — Αν ήνε μακρύ, το κονταίνομε, πουλάκι μου! — Ελάτε! ησυχία, . . . ντροπή!

Αλλά μετά την εν Αμφιπόλει ήτταν των Αθηναίων και τον θάνατον του Κλέωνος και του Βρασίδου, οίτινες τα μάλι ηναντιούντο προς την ειρήνην, ο μεν Βρασίδας διά την εν τω πολεμώ ευτυχίαν του και τας εντεύθεν τιμάς, ο δε Κλέων διότι ήξευρον ότι, όταν επανήρχετο η ησυχία, τα εγκλήματά του θα καθίσταντο καταφανέστερα και ολιγώτερον θα επιστεύοντο αι διαβολαί του, ευρέθησαν τότε εις τας Αθήνας και εις την Σπάρτην δύο άνδρες φλεγόμενοι υπό επιθυμίας να κατέχουν την αρχήν και πλειότερον των άλλων κλίνοντες προς την ειρήνην, ο βασιλεύς των Λακεδαιμονίων Πλειστοάναξ ο Παυσανίου, και Νικίας ο Νικηράτου είς των ευτυχεστάτων στρατηγών της εποχής εκείνης.

Ηκούσθη ο κρότος του αγκυρίου και συνάμα νεαρά φωνή γυναικεία από της ακτής: — Ελάτε δα, χρονιάσατε! Από της λέμβου εξήλθε χαιρετισμός φαιδρός συγχρόνως παρ' όλων. — Ξέρς πως φοβήθ'κα! επανέλαβεν η έξω φωνή της αναμενούσης νεανίδος. — Η αγάπη γεννά τον φόβον· απεκρίθη ο γέρων πηδαλιούχος. — Απαντήσατε τίποτε; ηρώτησεν η αναμένουσα. — Δόξα σοι ο Θεός! ησυχία. Περάσαμε πολύ ώμορφα.

Σα σηκωθήκαμε, πήγα στο παράθυρο να κοιτάξω, νακούσω τίποτις που να με ζωντανέψη. Ησυχία, και μοναξιά! Μήτε τρουξαλλίδες, μήτε βρύσες, μήτε αμπελοβάβρακα!...