United States or Macao ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και την μεν μίαν την εξασκεί εις το έπακρον το έθνος των Περσών, την δε άλλην ημείς. Όλαι δε αι άλλαι σχεδόν, καθώς είπα, αποτελούν παραλλαγάς τούτων, επομένως είναι πρέπον και ανάγκη να μετέχη και από τα δύο αυτά, εάν πρόκειται να υπάρχη ελευθερία και φιλία μαζί με φρόνησιν.
Ότι είμεθα και ημείς μικροί, ουδείς δύναται ν' αμφισβητήση, ουδ' αυτοί οι αισιοδοξότατοι του ελληνισμού υμνογράφοι. Αλλ' ουδ' έγκλημα είνε τούτο, ουδ' αμάρτημα καν· ατύχημα μόνον. Το κακόν είνε ότι είμεθα μικροί και φανταζόμεθα ότι είμεθα μεγάλοι, το δε χείριστον ότι έχομεν πάσας τας κακίας της αληθούς ημών μικρότητος και της ψευδούς ημών μεγαλειότητος.
Δεν είναι λοιπόν πιθανόν, ενώ ημείς κυριαρχούμεν κατά θάλασσαν, να μεταβιβασθούν εις νήσον. ΜΗΛ. Οι Λακεδαιμόνιοι όμως όχι μόνον ιδικήν των δύναμιν έχουσιν, αλλά και άλλους δύνανται να στείλουν· το Κρητικόν πέλαγος είναι ευρύ.
Ναι, κόπος ανυπόφερτος Είνε η ζωή· η ελπίδες, Οι φόβοι, και του κόσμου Η χαραί και το μέλι Σας βασανίζουν. Εδώ ημείς οι νεκροί Παντοτινήν ειρήνην Απολαύσαμεν, άφοβοι, Άλυποι, δίχως όνειρα Έχομεν ύπνον. Σεις οι δειλοί αχνύζετε Όταν τις ψιθυρίση Τ' όνομα του θανάτου· Αλλ' άφευκτος ο θάνατος, Άφευκτος είνε.
ούτω και ημείς σήμερον ου μόνον πιστεύομεν όσα μας λέγουσιν οι τη μωρία ημών χαριζόμενοι ξένοι, αλλά και αλαζονευόμεθα επί τω πανηγυρισμώ, και ευθηνόν ευρίσκοντες των επαίνων το νόμισμα, προθύμως ανταποδίδομεν αυτό πολλαπλάσιον. Μηδέ τις φοβηθή, ότι είνε δυνατόν να αμελήση η νεοελληνική ευγνωμοσύνη του προσήκοντος αντιπανηγυρισμού της ευρωπαϊκής φιλελληνικότητος.
Από δε το αντιλογικόν το μέρος, το οποίον αφορά τα διαφιλονικούμενα συμβόλαια, εξασκείται δε όπως τύχη και άνευ τέχνης, πρέπει μεν και αυτό να το θεωρήσωμεν ως έν είδος, αφού ο ορισμός μας το διέκρινε ως διαφορετικόν, όνομα όμως ούτε οι άλλοι έδωκαν εις αυτό, ούτε και ημείς αξίζει να δώσωμεν. Θεαίτητος. Έχεις δίκαιον, διότι υποδιαιρείται εις μικρά και πολυποίκιλα είδη. Ξένος.
Θα είναι ανάγκη ημείς προς αντίστασιν να βασανίσωμεν πολύ τον λόγον του πατρός Παρμενίδου και να τον παραβιάσωμεν παραδεχόμενοι ότι και το μη ον υπάρχει κατά τινα τρόπον, και πάλιν το ον δεν υπάρχει κάπως. Θεαίτητος. Φαίνεται ότι αυτό πρέπει να το υποστηρίξωμεν εις την συζήτησιν. Ξένος.
— Τι πράμμα; απαντά ούτος, αφού επί στιγμήν εσκέφθη, ότι οι δισταγμοί του ήσαν εντελώς ανόητοι, τι πράμμα; ότι θέλομε κ' ημείς μέταλλο! νά τι πράμμα! — Δεν είνε 'ντροπή, καϋμένε; — Αν μας πάρη η 'ντροπή, φορούμε κόσκινα, απαντά άλλος, ενώ ο Γιακούπ, απαθεστάτην έχων την λογικήν αυτού, καίτοι αγανακτεί η καρδία τον, επιφέρει·
Βασίλισσά μου, της λέγω μίαν βραδιάν που ευρισκόμουν με αυτήν, ημείς ελησμονήσαμεν να φυλάξωμεν μίαν τάξιν εις την υπανδρείαν μας· εσύ δεν μου έδωσες κανένα πράγμα διά προίκα, και αυτό το πράγμα μου κακοφαίνεται, επειδή και εβγαίνομεν έξω από τα όρια των νόμων.
Σημείωσε δε, ότι όπως ο ανατολίτης υπό το πεπρωμένον, κύπτομεν και ημείς οι δυστυχείς την κεφαλήν υπό το παντοδύναμον κράτος της θεομηνίας, υποτασσόμεθα εις την μάστιγα του κονιορτού, και ουδ' επιχειρούμεν καν πλέον να τον πολεμήσωμεν.
Λέξη Της Ημέρας