United States or Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !
Withold die helsche zwijnen treffe!" bromde de zwijnenhoeder, nadat hij uit al zijn macht op zijn horen geblazen had, om de verstrooide kudde te verzamelen, welke, ofschoon ze zijn geroep met even welluidende tonen beantwoordde, zich echter in het geheel niet haastte om zich van het heerlijkste gastmaal van beuken en eikels, waarvan ze vet werd, te verwijderen, of om de moerassige oevers van de beek te verlaten, waar eenigen, half in modder gedompeld, op hun gemak uitgestrekt lagen, zonder zich in het minste om de stem van den herder te bekreunen.
"Zend naar uwe buren," zei de Tempelier; "laten zij hunne lieden bijeen brengen, en drie ridders ter hulp snellen, die door een nar en een zwijnenhoeder in het kasteel van den baron Reginald Front-de-Boeuf belegerd zijn." "Gij schertst, heer ridder," hernam de baron; "maar naar wien zal ik zenden?
Hij strekte eindelijk zijne handen uit, en beval, dat zij allen zouden komen, oud en jong, voornaam en arm, ze zouden allen komen, vrouw en maagd en man en jongeling, ze zouden allen komen, de minstreel, die juist op het kasteel was, en de zwijnenhoeder, ze zouden allen komen, onmiddellijk, zooals zij gekleed waren, midden-uit hun doening.
Gurth wierp hem een woesten en wraakgierigen blik toe, en sloeg met een woedende, schoon aarzelende, beweging de hand aan het hecht van zijn mes; maar Prior Aymer, die zijn muilezel tusschen zijn reisgenoot en den zwijnenhoeder dreef, belette de voorgenomen gewelddadigheid.
"En toch," hervatte de pelgrim op gebiedenden toon, "zult gij mij, denk ik, deze gunst niet weigeren." Bij deze woorden boog hij zich over het bed van den liggenden zwijnenhoeder, en fluisterde hem iets in de Saksische taal in het oor. Gurth vloog op als betooverd.
"Scherts!" zei Front-de-Boeuf; "Ik wilde wel eens weten, wie in zulk een zaak met mij zou durven schertsen! Lees op, Ridder Brian!" De Tempelier begon aldus te lezen: "Ik, Wamba, de zoon van Weetniet, hofnar van een edel en vrijgeboren man, Cedric van Rotherwood, bijgenaamd, de Sakser, en ik, Gurth, de zoon van Beowolf, zwijnenhoeder "
Dit zeggende, stapte hij met rassche schreden door het woud, gevolgd door den nar en den zwijnenhoeder. Het was onmogelijk voor Wamba, om lang te zwijgen. "Mij dunkt," zei hij, naar den draagband en den hoorn, welke hij nog altijd droeg, ziende, "dat ik den pijl heb zien afschieten, welke dezen schoonen prijs gewonnen heeft, en dat is nog niet zoo lang geleden, als Kerstmis."
Naast dezen zwijnenhoeder, want dit was het beroep van Gurth, zat op een der omgevallen gedenkteekenen der Druïden een man, die tien jaren jonger scheen, en wiens kleeding, schoon nagenoeg van hetzelfde maaksel als die van zijn makker, uit betere stoffen vervaardigd was, en een zonderlinger voorkomen had.
Maar buiten in het bosch bloeide de zonderlinge plant; zij zag er bijna als een boom uit, en alle trekvogels bogen er zich voor. «Wat zijn dat nu weer voor vreemde kunsten!» zeiden de distelen en de klissen. «Zoo doen wij hier te lande toch nooit!» De zwarte slakken uit het bosch spuwden op de bloem. Toen kwam de zwijnenhoeder. Deze verzamelde distelen en struiken, om daarvan asch te branden.
"Hem vergeven," riep Cedric; "Ik wil hem vergeven en beloonen. Kniel neder, Gurth." Oogenblikkelijk lag de zwijnenhoeder aan de voeten zijns meesters. "Sta op! Niet langer als een lijfeigene!" vervolgde Cedric, hem met een stok aanrakende: "Een vrij man zijt gij in de stad, in het woud en in het veld.
Woord Van De Dag