United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Wie weet welke zorgen of welk leed hij te verkroppen zal hebben voor zijne feestgenooten," antwoordde Sir Reginald.
»Gij zijt een scherp kriticus," sprak Sir Reginald met een fijn glimlachje; »maar.... dat verwondert mij niet." »Wie zelf gevallen is weet waar de struikelblokken liggen, meent gij misschien," sprak Frits somber; »maar toch deze fouten waren de mijne niet; had ik zóó gezondigd, ik zou niet aan mij zelven hebben gewanhoopt, al hadden ook anderen het gedaan.
In weerwil van den zwakken tegenstand van den grijsaard, hadden de Saraceenen hem reeds de bovenkleederen afgescheurd, en wilden hem geheel ontkleeden, toen de klank van een horen zich tweemaal buiten het kasteel liet hooren, en zelfs tot in den kerker doordrong: en onmiddellijk daarna, hoorde men stemmen, die om den ridder Reginald Front-de-Boeuf riepen.
»Nu dan, sta op! wees kloek en mannelijk, en zie niet om," sprak Sir Reginald, zijne hand vattend terwijl Frits zich ophief. »Er zijn kranken die duizelig worden op de hoogten, in de vlakte zal het u beter zijn." »Ja, laat ons neerdalen. Ik zou zeer ten ontijde het heimwee krijgen."
»Maar wat toch is niet denkbaar, wat brengt u zoo in vervoering?" vroeg Sir Reginald, nu zelf opgestaan en zich bij hem voegende. »Sir Reginald!
Het is onbetwistbaar, dat hij zeer groote diensten heeft bewezen en hooggelijk gewaardeerd wordt door den gouverneur-generaal, Sir Reginald Wingate. Deze is een zeer beminnelijk man, eenvoudig en vriendelijk van aard, maar tevens een man met een vasten wil en veel energie. Hij spreekt vloeiend Fransch en onderhoudt zich gaarne in die taal.
Hij verlangde dat er nog weer eens eene mésalliance zou plaats vinden tusschen Reginald Peter Wilmot, baronet, en Miss Helena Wilkinson, zijn eenig kind, eene mésalliance, waarvan tante hoopte dat hare geliefde dochter er even gelukkig door zou worden als zij zelve het was.
Zou het zijn dood zijn, Noordwaarts trekkend, te verdrinken? Of zou al dit water het bloed van zijne handen kunnen wasschen? Al dit water ...? Toen zag hij, dat er aan het strand een boot lag. Hoe ze daar zoo plots was gekomen, wist hij niet. Op het vaartuig stond een man. Hij naderde. De man riep: "Ben je daar eindelijk, Reginald van Valkenberg? Ik heb lang op je gewacht."
"Denk aan uwe zonden, Reginald Front-de-Boeuf, aan oproer, roof en moord! Wie stookte den losbandigen Prins Jan op tot den oorlog tegen zijn grijzen vader en thans tegen zijn grootmoedigen broeder?" vroeg dezelfde grafstem. "Booze geest, priester of duivel, wie gij ook zijn moogt," hernam Front-de-Boeuf, "gij liegt!
"Niet zoo," smeekte, de graaf van Kleef, "liever heb ik, dat geen van beiden mijn dochter verwerven zal." Zij drieën wisten, dat het onheil niet te keeren viel. Den volgenden morgen reden de beide broeders heen, en Alixe's stem zong achter hen: "Waleram! keer spoedig bij ons weder. Waleram! keer spoedig bij ons weder. Reginald ... Waleram! Waleram! Waleram."
Woord Van De Dag