United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Is het niet een gansch bijzonder genot op de maat van een goed gespeelde wals de zaal door te zweven, meêgevoerd als in een maalstroom van kleuren en tonen, gedragen op de vleugelen van meesleepende muziek, den grond nauwelijks aanrakende, levende als in een droom, de oogen half gesloten, de mond tot een glimlach flauw geplooid, indrinkende met volle teugen de zalige bedwelming van 't oogenblik, zich gevende aan de onbezorgde blijheid der jeugd?

De Siriniri liet zich dit geen tweemaal zeggen: hij liep naar ons toe en sloot ons in zijne armen, daarbij tevens, met eene komische mengeling van angst en nieuwsgierigheid, onze geweren aanrakende. Door ons vriendelijk onthaal gerustgesteld, begon hij nu met zijne handen over onze kleederen en straks ook langs ons gelaat te strijken.

»Deze vermetele knaap," antwoordde de eunuch, »is het paleis binnengedrongen, om Bartja eene boodschap van uwe gemalin Nitetis over te brengen." Toen de jongen den koning gewaarwerd, zonk hij op de knieën, met het voorhoofd den grond aanrakende. Doodelijk bleek zag Cambyzes op den rampzaligen bode neder.

"Gering kunnen somtijds de dingen zijn die het hart het gewicht weder opladen, dat het voor altijd zou willen afwerpen, het kan een geluid zijn of eene bloem, de wind of de oceaan, die de wonde vernieuwt de electrieke keten aanrakende, waarmede wij geheimzinnig gebonden zijn." Childe Harolds Pilgrimage. Canto 4

De fijne neusvleugels rezen en daalden gelijkmatig bij iederen ademtocht. Zóo zou men de onschuld voorstellen, zóo lacht eene reine ziel, zulk een slaap schenken de goden aan de zorgelooze jeugd. Zonder het minste geritsel te weeg te brengen, het zware tapijt nauwelijks met de teenen aanrakende, naderde Rhodopis het bed.

"Niet waar? zeer schoon en warm gesproken! Bravo! En ziedaar, Sergej Iwanowitsch! U moet ook eenige woorden spreken, weet u, als blijk van waardeering en tot opwekking. U kan dat zoo goed!" liet hij er, zijn arm aanrakende, met een vleiend, aanmoedigend lachje op volgen. "Neen, ik reis dadelijk door." "Waarheen?" "Naar mijn broeder op zijn landgoed," antwoordde Kosnischew.

In de Sint-Paulus zal men u ivoren beeldwerk, triptyken, borduursels van goud en zijde toonen, benevens een borstbeeld van Saint-Lambert in verguld koper, een meesterstuk van smeedkunst; en de beroemde groep van Sint-George, van echt goud, voorstellende Sint-George, in staande houding en volle wapenrusting, met de eene hand zijn helm oplichtende en met de andere den schouder aanrakende van den hertog van Bourgondië, die geknield ligt en een soort van koker in de hand houdt, waarin een vinger van Sint-Lambert is verborgen.

"Hem vergeven," riep Cedric; "Ik wil hem vergeven en beloonen. Kniel neder, Gurth." Oogenblikkelijk lag de zwijnenhoeder aan de voeten zijns meesters. "Sta op! Niet langer als een lijfeigene!" vervolgde Cedric, hem met een stok aanrakende: "Een vrij man zijt gij in de stad, in het woud en in het veld.

"'t Is een leelijk schuitje," zeide zij, "ik wil er niet naar zien." "U hebt wel gelijk, jongejuffrouw," sprak de oude Eduard, zijn pet aanrakende. "'t Is niet veilig, en eenmaal zal er iemand nog mee verdrinken. Ik wou dat het maar naar den kelder was gegaan, maar Miss Beatrice is zoo eigenzinnig, dat er niets met haar te beginnen is."

In de Sint-Paulus zal men u ivoren beeldwerk, triptyken, borduursels van goud en zijde toonen, benevens een borstbeeld van Saint-Lambert in verguld koper, een meesterstuk van smeedkunst; en de beroemde groep van Sint-George, van echt goud, voorstellende Sint-George, in staande houding en volle wapenrusting, met de eene hand zijn helm oplichtende en met de andere den schouder aanrakende van den hertog van Bourgondië, die geknield ligt en een soort van koker in de hand houdt, waarin een vinger van Sint-Lambert is verborgen.