United States or Jordan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen zij in het gezicht van het kasteel waren gekomen, vroeg één der ridders aan den knaap, onder welken naam men hem aan den koning moest voorstellen. Deze antwoordde: "Mijn vader en mijne broeders noemen mij Tristan!" Zijne woorden werden met uitroepen van verbazing en spot begroet.
"Wat is dat? wat is dat?" riep zij. "Heer, mijn God! men trapt de deur in; men vernielt het huis!" De knaap ging voort met tegen de deur te trappen. De oude vrouw riep buiten adem: "Gaat men tegenwoordig zoo met de huizen om!" Eensklaps hield zij stil. Zij had den straatjongen herkend. "Hoe! is 't deze duivel?" "Ha! 't is de oude!" zei de knaap. "Dag, moeder Burgon! Ik kom mijn oudelui bezoeken."
De Vorst heeft eene europeesche opvoeding ontvangen; zijn vader Mirko heeft hem tot zijn tiende jaar in vrijheid laten rondloopen door de bergen; daarop werd hij naar Triëst gezonden, waar de knaap, bij eene servische familie, het onderricht ontving, voegende aan den rang, dien hij eenmaal bekleeden zou; maar zonder dat hem, met verwaarloozing van het nationale element, die zoogenoemd kosmopolitische gezindheid werd ingeprent, die den Vorst, bij zijn terugkeer in het vaderland, dikwijls tot een vreemdeling onder de zijnen maken.
Doch stil! mij dunkt, te verre dwaal ik af, Mijn luttel doen zoo roemend; o, vergeeft, Elk prijst, is hem geen vriend nabij, zichzelf. MARCUS. Nu is 't aan mij, te spreken. Ziet dit kind; Aan dezen knaap schonk Tamora het leven; De telg is 't van een godvergeten Moor, Den hoofdontwerper, smeder dezer jamm'ren. De booswicht is in Titus' huis nog levend, En moet getuigen, dat dit waarheid is.
Een jaar later, 1498, zonden zijn ouders hem naar Eisenach, waar familie van zijn moeder woonde, en hij het dus allicht beter zou hebben. Maar in die verwachtingen werden ze teleurgesteld. De familie liet zich, om welke reden dan ook, weinig aan den knaap gelegen liggen; en dus schoot hem niets anders over dan maar weer te gaan zingen. Nu, zingen deed de jonge Luther graag.
Al de huisgenooten kwamen bij elkaar, en onder dezen bevond zich ook de schilder; hij nam den knaap op zijn schoot, hoorde hem uit, en bij brokstukken kreeg hij nu de heele geschiedenis van het metalen varken en de galerij te hooren, deze was vrij onbegrijpelijk.
"Dan willen wij beginnen, mijne heeren!...." en de zitting was geopend. "Als zij eens wisten, welk een schuldige knaap hun voorzitter een uur geleden nog was," dacht hij en boog onder het voorlezen van het bericht zijn hoofd een weinig, terwijl zijn oogen lachten. De zitting duurde tot twee uur onafgebroken voort, toen was er pauze om een tweede ontbijt te gebruiken.
"Kom, ga dan alvast maar mee, dan zal ik je aardappelen leeren delven en gras snijden; want ik heb zes geiten, weet je, en voor die dieren moet jij dan zorgen." Luigi ging met den houtvester mee en deze deed hem een en ander van het werk voor. De knaap was niet dom en had spoedig den slag er van beet. Zijn dooden aap begroef hij in het bosch.
Nadat hij dit huis van het tweede paar had verlaten, vervolgde Riger zijn reis, totdat hij kwam aan een heuvel, waarop een statig kasteel was gebouwd. Riger bleef drie dagen bij dit paar en keerde vervolgens naar Himinbiorg terug om zijn taak als wachter van de Asa-brug te hervatten; en spoedig daarop baarde de vrouw van het kasteel een schoonen, slank gebouwden knaap, dien zij Jarl noemde.
"Ja! als jij thuis waart en Mijnheer in 't leger, dan wist jij de nieuwtjes van de binnenplaats en de bierhuizen 't eerst; doch praat maar niet te veel van het vertrouwen, dat men u schonk: vooral niet," fluisterde Bouke, haar op den schouder kloppende, "als er een jonge knaap met gouden lussen in 't spel komt. Een goed verstaander heeft aan een half woord genoeg, nietwaar?
Woord Van De Dag