United States or Colombia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Aymer, Prior Aymer? Brian de Bois-Guilbert?" bromde Cedric; "beide Normandiërs; maar Normandiër of Sakser, de gastvrijheid van Rotherwood moet niet geschonden worden; zij zijn welkom, daar zij goed gevonden hebben hier aan te kloppen, maar het zou mij nog meer welkom geweest zijn, als zij verder gereden waren.

Denk aan het strijdperk van Accre, denk aan het toernooi van Ashby, denk aan uw trotsche snoeverij in de zalen van Rotherwood, en aan het pand van uw gouden keten tegen mijn reliquie, dat gij met Wilfrid van Ivanhoe strijden en uw verloren eer herwinnen wildet!

Gilles, cipier, laat Cedric van Rotherwood voor mij brengen, en den anderen boer, zijn makker, ik meen Coningsburgh, Athelstane, of hoe hij heet; zelfs hunne namen zijn lastig voor den mond van een Normandischen ridder, en zij ruiken, als het ware, naar spek.

Jonkvrouw Rowena verlangt naar Rotherwood terug te keeren en moet door eene voldoende macht begeleid worden. Ik zou dus reeds vroeger deze plaats verlaten hebben, ware het niet, dat ik gewacht had, niet om den buit te deelen; want, zoo waarlijk helpe mij God en St.

Op dezen zonderlingen halsband was met Saksische letters het volgende opschrift gesneden: "Gurth, de zoon van Beowulf, geboren lijfeigene van Cedric van Rotherwood."

Rotherwood was intusschen niet zonder verdedigingsmiddelen: geen gebouw kon die ook in deze onrustige tijden missen, zonder gevaar te loopen op een schoonen morgen uitgeplunderd en verbrand te worden. Een diepe gracht omringde het geheele huis, en werd door een naburigen stroom met water voorzien.

Dat allen op zijne gezondheid de bekers vullen, en vooral Cedric van Rotherwood, de waardige vader van een zoo veel belovenden zoon." "Neen, mijn Vorst," hernam Cedric, opstaande, en zijn beker onaangeroerd op de tafel plaatsende, "ik geef den naam van zoon niet aan den ongehoorzamen jongeling, die mijne bevelen veracht, en de zeden en gewoonten zijner voorvaderen verzaakt."

Gurth, wiens bezigheid, schoon thans zoo veracht, hem evenveel gewicht gaf in het Saksische Engeland, als aan Eumaeus in Ithaka, was beleedigd door den gemeenzamen en gebiedenden toon van den pelgrim. "Den Jood uit Rotherwood uitlaten," zeide hij, op den elleboog leunende en hem vol argwaan aanziende, zonder zijn strooleger te verlaten, "en hij wil met den pelgrim verder reizen?"

"Bij alle duivels der hel!" schreeuwde Front-de-Boeuf, "het was dus het zwijn van Rotherwood, dat ik naar de achterpoort heb gebracht en met eigene hand uitgelaten! En gij," zei hij tot Wamba, "wiens gekheid de wijsheid van nog grootere domkoppen, dan gij zelf zijt, gefopt heeft, ik zal u tot priester wijden. Ik zal u de kruin doen scheren.

Hun maaltijd duurde vrij lang, en deze verschillende oponthouden maakten het hun onmogelijk, Rotherwood te bereiken, zonder den geheelen nacht door te reizen; eene omstandigheid, die hen aanspoorde om hun weg schielijker, dan tot dusver, voort te zetten.