United States or Malta ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Zeker, zullen wij elkander weder zien!" hernam Cedric. "Hier hebt gij intusschen handgeld," ging de Normandiër voort; en toen zij aan de achterdeur scheidden, stopte hij in Cedric's onwillige hand een gouden munt, terwijl hij er bij voegde: "Bedenk, dat ik u de kap en het vel zal afstroopen, zoo gij uwe boodschap niet goed verricht!"
"Zoo?" zei de Baron; "Het ware beter voor u, zoo gij een Normandiër waart, en ook beter voor mijn oogmerk, maar in den nood moet men met iederen bode tevreden zijn. Dat klooster van St. Withold te Burton is een wespennest, dat gesloopt moest worden. Er zal weldra een tijd komen, dat het monniksgewaad den Sakser even weinig zal beschermen, als het harnas."
Mijnheer Kalf wordt op deze wijze Monsieur le Veau; hij is een Sakser, als hij oppassing noodig heeft, en wordt een Normandiër, zoodra hij een voorwerp van genot wordt." "Bij St.
Wilt gij een ongelukkigen weduwnaar van zijn eenigen overgebleven troost berooven? Wilt gij een vader dwingen, om te wenschen, dat zijn eenig in het leven gebleven kind, naast haar moeder in het graf onzer vaderen lag?" "Ik wilde," zei de Normandiër, een weinig aangedaan, "dat ik dit vooraf geweten had. Ik meende, dat uw stam niets beminde, dan zijne geldzakken?"
"Loop, loop;" zei de pelgrim; "gij zijt maar een Saksische nar." "Gij hebt gelijk," hervatte de nar; "het zou mijn geluk zijn als ik een geboren Normandiër was, waarvoor ik u houd, en het zou weinig schelen of ik werd een wijs man." Intusschen verscheen Gurth met de muilezels aan de overzijde van de gracht.
Hij trof den Normandiër juist midden op het vizier en de punt van zijn lans bleef er vast in zitten. Zelfs in dit groot gevaar handhaafde de Tempelier zijn roem nog: en ware niet de singel van zijn zadel gebroken, zoo had hij zich waarschijnlijk staande gehouden; door dit toeval echter rolden zadel, paard en man onder een wolk van stof ter aarde.
Op mij hebt gij geene wraak te nemen." "Mijne dochter, Richard, wier verbintenis gij versmaad hebt, was dat geen hoon voor een Normandiër, wiens bloed even edel is als het uwe?" "Uwe dochter!" hervatte de Zwarte Ridder. "Een gegronde reden, waarlijk, tot eene vijandschap, welke zulk een bloedigen afloop moest hebben! Treedt wat terug, mijne heeren, ik wil alleen met hem spreken.
Ik bid u, mij aan te hooren, edele ridders!" "Ga, wend u met uw verzoek tot den hemel," hernam de woeste Normandiër, "want wij, hier op aarde, hebben geen tijd om naar u te luisteren. Hola, Anselmus! zorg, dat er kokende pik en olie in gereedheid zijn, om op de hoofden van die vermetele verraders te gieten. Zie toe, dat de arm-boogschutters geen gebrek aan schichten hebben.
"Mijn vader! mijn vader!" riep Ivanhoe, zich aan zijn voeten werpende, "schenk mij uwe vergiffenis!" "Gij hebt ze, mijn zoon!" hervatte Cedric, hem opheffende. "De zoon van Hereward weet woord te houden, al heeft hij het ook aan een Normandiër gegeven.
Wie zou gedacht hebben, dat gij, edele Athelstane, die uit Haralds bloed afstamt en dat ik, wiens vader niet de geringste onder de verdedigers van den Saksischen troon was, de gevangenen van een ellendigen Normandiër zouden worden, in dezelfde zaal, waar onze voorouders een zoo groot feestgelag vierden?"
Woord Van De Dag