United States or Cambodia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Wat wilt gij zeggen, dokter Antekirrt?" vroeg kolonel Guyara. "Gij wildet iets zeggen." "Dat kan ik, als gij er uwe toestemming slechts toe wilt geven." "Mijne toestemming? Dadelijk," sprak de gouverneur opgewonden uit. "Dadelijk, wanneer gij zulks verkiest!" antwoordde dokter Antekirrt bescheiden. "Ja, wat mij betreft," antwoordde de gouverneur. "Zult gij willen? Zult gij kunnen?"
"Wel, door onze nasporingen betreffende deze minder beteekenende zaak mogen wij ons gewichtiger onderzoek niet uit het oog verliezen. Het zou mij van grooten dienst zijn, als gij met ons naar Londen wildet gaan." "Nu dadelijk?" "Zoo spoedig, als gij met schik kunt gaan. Zeg b.v. over een uur." "Ik gevoel mij al sterk genoeg; indien ik inderdaad van eenig nut kan wezen...."
Maar daar gij nu eenmaal wilt, dat ik het losgeld van dezen ellendeling bepalen zal, zeg ik u ronduit, dat gij u zelven benadeelen zoudt indien gij één penning beneden de duizend kronen aannemen wildet." "Een vonnis! een vonnis!" zei de kapitein. "Een vonnis! een goed vonnis!" schreeuwden zijn makkers; "de Christen heeft zijne goede opvoeding getoond, en is ons gunstiger geweest dan de Jood."
Een meideken van Heist, riep Katelijne, die met geweld van de bank wilde opstaan, gij bedriegt mij dus met eene andere, helsche verrader?... Wist gij dat ik stond te luisteren, achter den dijk, toen gij zegdet dat gij al het geld wildet hebben, hetwelk het geld was van Klaas? 't Was zeker om het met heur te verteren? Laas! en ik, die mijn bloed had gegeven, als hij er goud had kunnen van maken!
"Er was een tijd, dat je dezen band wildet verbreken.... Als ge u nu overtuigd hebt, dat je wederzijds bij elkander je geluk niet kunt vinden...." "Geluk kan zeer verschillend worden opgevat. Maar veronderstellen wij, dat ik tot alles bereid ben, dat ik voor mij zelf niets wil welken uitweg uit onzen toestand zie je dan?"
Ik ben al zeventien dagen in Dal." »Hoe.... reeds zeventien dagen?" vroeg Hulda. »Ja, lief kind, reeds zeventien dagen, en.... het einde van mijne vacantie nadert! Ik heb waarlijk geen tijd meer te verliezen, als ik nog een uitstapje langs Drammen en Konsberg wil maken.... En...." »Wat wildet gij zeggen, Mijnheer Sylvius?" vroeg Joël.
"En ik evenmin," zeide Reynhove: "eerst moeten de dames en lieu de sureté zijn: zij hebben waarlijk bij nacht niet te veel aan de assistentie van ons beiden: en zoo gij ons Klaas met de lantaren wildet medegeven, ware zulks, geloof ik, niet te veel geëxigeerd." "En wie zal mij dan volk gaan halen en hier brengen?"
"Ik weet nauwelijks of ik het wel wagen durf u te zeggen, wat ik u verzoeken wilde," zeide zij. "Neen, ziet ge wel dat gij den moed niet hebt." "Ik ben van plan een spoorweg aan te leggen, weet ge dat?" "Ja, dat weet ik." "Ik wilde u vragen of gij mij helpen wildet?" "Ik! Ik!" Nu zij eenmaal begonnen was, viel het haar gemakkelijker te vervolgen.
Buitendien heb ik uw naam als staatsman gevestigd." "Gij hebt mijn naam als staatsman gevestigd?" "Ja, door mijn raad met betrekking tot de Geuzen, men noemt u nu den wijzen, den vèrzienden, den loozen vos Burleigh." "Ja, en ik loop er gevaar door, mijn hoofd te verliezen," antwoordt de Lord norsch. "Gij wildet mij echter over geld spreken?" "Ja!
Toen gij den tuin van Didymus in beslag wildet nemen, waart gij al zoo ijverig aan de oprichting van een eerepoort bezig, dat gij daarbij vergeten hebt...." »Wie twijfelde dan ook aan den gelukkigen afloop van dezen oorlog?" riep Iras. »En zij zullen zeker, zeker overwinnen! De man uit Rhodus zeide, dat de vloot uiteengedreven was. Dat zou dan gebeurd zijn aan de kust van Akarnië.
Woord Van De Dag