United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze vroeg, en het meisje vertelde wat zij wist. "Wat zullen ze zeggen, wat zullen ze zeggen," lamenteerde Trijntje en sloeg jammerend de handen in elkaar. "Er is niemand thuis." Ze nam Tony op schoot en met hun allen deden ze zijn natte kleeren uit. "Ziezoo," zei Siem, "nou afdrogen en in een wollen deken in bed." Tony klappertande.
Of Tony zich wel zoo heel goed waschte en niet vergat zijn tanden te poetsen, ik geloof 't haast, maar hij was heel vlug klaar en zus was zoo gejaagd, dat ze haar linker schoen aan den rechter voet wilde wringen en moeder vroeg, vandaag maar eens niet haar krullen uit te kammen, omdat Tony anders eerder klaar was dan zij.
Vader is groot, maar zus is klein." "Neen," zegt moeder, "zus is niet lief. Tony gaat met vader mee en zus mag niet pruilen en gaat zoet met de poppen spelen, totdat Tony thuis komt. Kijk Sientje is niet eens aangekleed. Wat is je wiegje slordig. We zullen het samen eens opknappen", en moeder gaat mee naar het speelhoekje en zus vergeet haar verdriet. Tony gaat met vader mee.
"Ja, maar je kijkt aldoor maar naar Désiré en hij loopt voor me voeten. Ga toch weg, beest! en ze schopte naar hem. Désiré sprong op zij en rende naar Tony, maar even later was hij weer bij zus terug en duwde zijn kop liefkoozend tegen haar aan. "Kijk nou," zei Tony, "je duwt hem ook altijd weg, en bent nooit eens lief voor hem. Ik vind het niets aardig van je."
"Nu," antwoordde moeder, "als je van vader en moeder net zooveel houdt, als van den kruideniersjongen, dan mogen we toch tevreden wezen," en zij lachte hartelijk. "Krijgt Tony dan een hond, hé toe, moesje?" "Maak jij je knikkerzakje maar af, dan zullen we nog eens zien, kleine vleister," zei moeder en zette zus, die op haar schoot geklommen was, tot groot gevaar voor de jurk, weer op den grond.
Daar kwam Tante ook nog met de beide nichtjes en die brachten presentjes mee ook, Tony was er heel blij mee, maar toch het meest met zijn prachtigen hond. Ze deden samen nog allerlei spelletjes, toen vader Désiré weer naar het hok had gebracht en dronken nog limonade en aten koekjes en speelden nog in den tuin, totdat het klokje van 7 sloeg.
Soms was hij zoo woest, dat hij zus haast omver liep, of telkens tegen haar op sprong en zijn voorpooten op hare schouders zette. Dan was ze bang voor zijn grooten kop, ofschoon hij nooit kwaad deed. "Toe laat Désiré nu maar en speel liever met mij," vleide ze eens, dat ze weer in het bosch waren op een Woensdag middag. "Ik speel toch immers met je," zei Tony.
Van boven was er een rood bandje doorgeregen, dat had moesje gedaan, prachtig! vond zus zelve en moeder vond het heel mooi en knap van die kleine prul, vooral, dat het op tijd af was. Tony draaide zich slaperig om op zijn buik en drukte zijn gezicht in het kussen, terwijl hij de dekens over de ooren trok, alsof hij nog eens rustig een dutje wilde doen.
"Mag ik hem niet losmaken," vroeg Tony weer. "Nee hoor, dan heb ik niets geen pret" en Tony gaf het dwingelandje haar zin. Was het wonder, dat Tony wel eens alleen met zijn hond uitwipte. "Waar is Tony, Moesje?" vroeg zusje. "Uit," zei moeder, "naar de wei met Désiré." "Hé, Moesje, mocht ik dan niet mee?" "Maar je wil immers nooit, dat Désiré los is.
Spoedig stonden ze aan den oever. Tony wierp nu een tak in het water en riep: "Désiré pak ze." Désiré bedacht zich niet en met aandacht keken de kinderen toe, hoe de hond heenzwom en met den stok in den bek terugkeerde. Wat lachte zus om het afschudden van de druppels. "Kijk," zei ze, "nu moet je daar verder op eens gaan.
Woord Van De Dag