United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het gemiddelde dier kleuren zal grijs zijn, en klaarblijkelijk een voorwerp, dat die bijzondere eigenaardigheid van dan zus en dan zoo gekleurd te zijn verliest, zich steeds grijs moeten vertoonen.
Ik zelf heb er zóó naar verlangd, deze regelen te kunnen schrijven, om u in de allereerste plaats mijn hartelijken dank aan te bieden voor uw vriendelijk schrijven aan mijne zus Roekmini en voor de vriendelijke toezending der boekjes, waarmêe wij drieën zoo blij waren, en 't nog steeds zijn. We vinden 't o zoo heerlijk, dat u nog om ons had gedacht en op zoo'n lieve, aardige wijze.
En Griet, die anders zoo'n leven kan maken in de keuken, doet nu alles even zacht." "En-enne-paatje, luister eens. Hoe groot is zus?" vroeg Bob opgewonden. "Niet grooter dan Leni's pop." "Wijs eens, hoe groot haar handjes zijn." "Zoowat zoo groot als jou wijsvinger. Twee aardige, roode knuistjes heeft ze." "Nu hebt u nog in 't geheel niet gezegd, hoe ze heet, oom," zei Leni.
Ze kroop naast Tony onder de dekens en greep de pakjes van het tafeltje, dat voor zijn bed stond. Samen pakten ze alles uit en allebei waren ze even verheugd, bij het zien van al het moois. Een koker met de Koningin en het prinsesje ook. Een sponsedoos met twee dwergjes. Een tol! rood wit en blauw! "Van de vlag hè?" zei zus.
"Maar zoo groot," zei zus. "Juist mooi. Jammer dat ik hem niet mee naar school kan nemen. Hoe heet hij?" "Ja, hoe heet hij? Geef hem zelf maar een naam." "Désiré! vader, want ik heb zoo naar hem verlangd. Zoo heet dat buiten van dien timmerman, immers." "Noem hem dan Verlangd of gewenscht Dat is Hollandsch." "Maar ik kan toch niet roepen: Verlangd Verlangd! of Gewenscht, kom eens hier.
"Nee, niets lief," zegt Tony, maar zus en niet lief kan hij zich niet denken en even later is het vergeten, en geeft hij zus het meeste van de dropjes, die hij bij den apotheker toekreeg. Als moeder of vader zelve deelen, geven ze opzettelijk aan Tony het grootste en het kleine ding ziet het dadelijk.
Ze voelde zich echt ongelukkig, omdat broer weggegaan was en meer om den hond gaf dan om haar. "Ba, die nare hond, die akelige hond! was hij maar nooit hier gekomen! Tony bleef niet lang weg. Zus lag nog met het hoofd op de zitting, toen de deur, die aanstond werd opengestooten en ze plotseling een snuiven en hijgen naast zich hoorde.
Désiré stak zijn goedigen kop door de armleuning en likte haar krullekopje. Sprong toen achter haar om naar den anderen kant, maar voordat hij haar gezicht kon vinden, trapte zij achteruit: "Ga je weg! naar beest!" Zóó erg meende zij het niet! Ze schrok er zelf van. De hond sprong jankend op zij en liep hinkend op drie pooten de deur uit, de gang in, naar Tony. Zus keek hem na.
En waarom, nog meer, wij een tijdelijk verblijf in Europa wenschelijk voor ons achten, 't is om er ons te zuiveren van hinderlijke invloeden onzer Inlandsche opvoeding, waaraan wij niet ontsnapt zijn, helaas! Wildvreemde Europeanen, al was 't een bataljon, beweert zus R., te ontmoeten, vinden wij niets; voor één vreemden Javaan kruipen we schuw in onze schulp. Zoo is 't met meer dingen.
"Ik dacht niet, dat hij zoo groot zou zijn," riep hij verrukt. Vader greep den hond bij den nek en streelde zijn kop, toen kwam Tony vlak naast hem staan en aaide het mooie dier over den rug. De hond besnuffelde beiden aan alle kanten en wendde ook den kop naar moeder en zus. "Kom, Emy, niet bang zijn," zei moeder en bracht haar bij den hond, maar ze wilde hem niet aaien.
Woord Van De Dag