United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze wisten dat de lieve God hen weldra plukken zou, zooals hij het blonde mensch-bloempje geplukt had, dat beter thuis zou vinden in Zijn hemel dan op de aarde. Twee dagen later, het zwarte rad wentelde weer, werd er een nieuw sprookjesboek gebracht: voor 't kleine prinsesje, van den prins.
Het Prinsesje staat er zoo snoeperig lief op, Juliaantje steekt haar dikke poezelhandje in de blouse der Koningin! Ze is om te stelen, zoo lief! Ga mee naar beneden, het nichtje van Anna heeft meegezongen, zij is in de keuken om het haar tante te laten zien; Anton riep mij daarvoor,« zoo uitte Dora haar bewondering voor de koninklijke gift aan de zingende kinderen!
Reeds wordt het vlaggelied gevolgd door 't aardige versje, zóó gepast voor deze gelegenheid vervaardigd: »Ons Prinsesje.« De kleine zangers en zangeressen leggen er al hun liefde en geestdrift in, en Ons Prinsesje, dat daar boven hen tegen de ruiten klopt, kiekeboe speelt of weer naar al die kindertjes kijkt, neemt overal deel in op Haar manier.
»Dora, kindje, wat scheelt er aan?« vroeg haar Papa; »je eet niet en je kijkt telkens naar de ramen, waar denk je zoo bedrukt over, kleintje?« »Neen Papa, mij scheelt niets, maar.... maar.... De Koningin is weg, de Prins is weg, Koningin Emma ging van daag weg en het duurt een heel, heel jaar voor ik ons lief Prinsesje, de snoeperige Juliaantje weer zien kan.«
Arm kind, arm prinsesje, dat de macht van het woord onbewust bezeten had, zooals hij het bewust bezat, en een streven naar schoonheid, even groot als hij. Arm prinsesje, geboren met hoog-vorstelijk bloed in de aderen, dat nu nooit koningin zou zijn, zooals hij koning was geworden.
En als het boek, dat ik je bracht, uit is, zal ik je er weer een brengen, zoolang ik kan ... zoolang ik kan.... Maar nu moet ik gaan. Dag prinsesje! Dag prins! zei 't kind, en weer nokte 't in haar keel. Toen, met een snik, sprong ze weg in 't duister.
Daar komt de stoet voor het paleis. De Koningin wendt het Prinsesje naar rechts en laat Haar aan de Janmaats der eerewacht het eerste zien. Even stilte, want de Koninklijke Familie heeft de gouden koets verlaten, aller oogen richten zich naar het balcon. Daar gaan de deuren weer open, de Koningin verschijnt, neemt plaats op een zetel en toont de vorstelijke telg zittende op Haar Moeders schoot!
En dan is het zulk een lieve gedachte, dat Mama en Grootmama 't kleintje in de wieg zien, waarbij Koning Willem III zoo gaarne stond om naar zijn eenig dochtertje te kijken.« »Dat zal je wel aan het rechte eind hebben, Amélie,« veronderstelde mijnheer; »Prins Hendrik heeft althans net gedaan bij de aangifte van dit Prinsesje als Z. M. bij die van het Zijne.« »Zoo? Hoe dan, Henk?« »Na Hr.
De freule schudt weldra de lakentjes en 't dekentje uit, want de kleine Hoogheid had wat gekruimeld, dekt alles met een fraai wagenkleedje toe en begeeft zich daarna met de kinderjuffrouw, die het Prinsesje op haar arm draagt, naar den Aquarium-uitgang, waar het hofrijtuig en een groote menigte het Kindje opwachten.
Later schreef hij een moeilijk leesbaar briefje aan den prins, wiens adres in de boeken stond, omdat hij ze zelf gemaakt had. Toen de prins het wonderlijk briefje kreeg, luidende: "Mijnheer, stuur geen boeken meer. Het kind is gestorven. U is vriendelijk bedankt." zat hij lang, recht voor zich uit te staren; en zei toen zacht voor zich heen: Arm kind!... Arm prinsesje!
Woord Van De Dag