United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het uitrukken en op de wagens laden was slechts kinderspel daarbij vergeleken. Nu was het hijgen en zweeten zonder ophouden; nu was het beulen als afgejakkerde lastdieren.
En een vlaag van lichte hoop, van vreugde-voelen-komen, onverwacht, joeg Annie door de ziel, toen ze opgetild werd, 't was even of het nu in-eens gebeuren zou toch, in haar angstigheid nog, herhaalde ze telkens: "Nee, Paul, zet me neer!... Dat houd je immers niet uit!... Je wordt te moe!..." Maar daar hij dan altijd enkel lachte, kort, en zei dat ze zoo licht was, en dat het werkelijk heel best ging, begon ze toe te geven aan dat wèldoend zich zoo voelen liggen, veilig, aan zijn borst, zijn schouder..., rustende in zijn arm.... Ze lag toen stil, hoorde 't diepe hijgen van zijn borst, voelde het kloppen van zijn bloed; de warmte van zijn lijf drong tot haar door..., vlak bij haar hoofd daar voelde ze het zijne..., dikwijls raakte kittelend zijn baard haar voorhoofd.... En haar hoop herleefde, kwam met schokken op; 't verlangen deed haar denken nu bijna stilstaan....
Ginds komen nu vijfduizend onversaagde mannen die naar de strijd zowel als naar een maaltijd hijgen, zij hebben heden nog geen morzel broods genut." "Ik dacht wel dat grote hinderpalen u wederhielden, Mijnheer Borluut, en ik vreesde dat gij niet zoudt gekomen zijn." "Wel, edele Gwyde, dan moest St.-Jans vuur mij branden! Ik zou niet in Kortrijk zijn geweest?
Zijt ge ziek, moeder? vroeg ze. Ursule begon seffens te klagen en te jammeren: zij en had van den ganschen nacht geen gebenedijd ooge dichte gekregen, en dezen uchtend was ze opgestaan met een kwalijke slapte in de beenen. 't Is of het rheumathiek ware.... En dan moest ze subiet hijgen, bij haar minste gedoe was ze afgemat; ze was met groote moeite alleen beneden geraakt.
Dan lag hij dikwijls uren wakker en hoorde de stille ziekelijke woelingen van Mathilde achter het schot. Hij hoorde haar hijgen, zacht opstaan, drinken, en heen en weêr gaan met schuivende stappen, weêr gaan liggen, zonder slaap, alles met de afgematte bewegingen van een eindigend lichaam.
Tot somtijden haar boezem te hijgen begon en ze sterkelijk versche roerselen gewaar werd in haar lijf. De ruimte om haar was haar nog te nauw. Haar vleesch tingelde en gloeide.... Ze liep dan in huis en babbelde onzinnig met vader, of ging neerzitten nevens Sebastiaan, leunen tegen zijn schouder en strak beloeren het vrome gepeuter van zijne vingeren.
O lezer! Querido kan geen woordje, geen enkel woordje, "gewoon", onverschillig zeggen. Zijn hooge stem beeft voortdurend van ontroering, je voelt zijn zinnen worden, je ziet zijn lippen vertrekken en lachen en grijnzen ... je hoort zijn breede borst zwaar hijgen ... je denkt ieder oogenblik, dat hij zal neervallen, uitgeput.
Hy rukt hem woedende uit; wanneer een tweede schot Door de eigen hand bestierd, hem plotsling neêr doet zijgen In 't lillend hart geraakt. Men hoort zijn adem hijgen En 't borr'len van zijn bloed dat uit zijn wonden welt. Doch 's Konings keurtroep wordt van rondom fel bekneld; De boog wordt werkeloos, en oog noch handgreep baten. Geen jagers eischt dees nood; geoefende soldaten.
Onze paarden hebben het lastig genoeg gehad; maar mijne mannen zijn frisch en licht, als stonden zij eerst van hun nachtleger op. Zij hijgen naar den strijd, en willen oogenblikkelijk alles tot eenen beslissenden stormloop bereiden." "Hoeveel tijds is daartoe noodig?" vroeg de veldheer. "Drie of vier uren. Korts na den middag kunnen wij vaardig zijn."
Als een vogel met lamgeslagen vleugels zou ik bij hem komen, en hij zou mijn moede kopje streelen, zoolang, tot mijn hijgen en steunen bedaart, en uit zijn hand wat van de vrede, die over heel zijn wezen is verspreid, in mij is gevloeid! Toch is hij ook mensch, heeft hij zijn neerslachtige buien, zijn strijd.
Woord Van De Dag