United States or Namibia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Na 't vertrek van Sientje zegt Charles: dat hem die rekening, vooral met zoo'n partij, niemendal conveniëeren zou, maar, dat Emilie, wanneer hij zelf over een uur werkelijk niet thuis zal wezen, den wijnkooper maar een anker Bordeaux moet bestellen.
Deze verhaalde iets aan de meid over 't weer, en Sientje was van zyn gevoelen, maar zei er by dat mevrouw niet tevreden was over z'n melk, waarop de man iets antwoordde. 't Onderhoud was ... zeer onderhoudend, maar voor Wouter wat kort. Tik, tik, zei de klok weer.
Met een kleur als scharlaken, zegt Sientje: "Dank uwe wel!" Een laatst vaarwel wordt er tusschen de mannen gewisseld. Gelukkig! Janssen laat het "nêf" achterwege.
"Nou," klinkt het antwoord dat nu insgelijks op fluisterenden toon wordt gegeven: "'k zou me voor zoo'n Gelderschen ham ook zeneeren! In ieder geval wed ik dat ie al ronkt as 'en os." "Heb jij 'ewete dat onze lauï van zoo min benne?" fluistert het kindermeisje. "Neen, maar ze willen 't niet weten," zegt Sientje: "eigenlijk kan je 't wel zien."
Zoodra je weg waart, ben ik, oude gekkin, naar Sientje Harper geloopen, in de hoop van haar al den onzin over dien droom van jou te doen gelooven, en daar vertelt zij mij, dat zij van Joe gehoord heeft, dat je de rivier overgezwommen bent en 's avonds onder mijn bed alles hebt afgeluisterd wat wij dien nacht gesproken hebben.
Na eenige seconden komt Sientje terug en fluistert op geheimzinnigen toon: "Dan wil ie mevrouw spreken, maar héchie! hij ziet 'r zoo uit, en voeten als modder." Een blik van verstandhouding tusschen de echtelieden, en mijnheer verzekert: "dat mevrouw aan haar toilet, versta je, zich aan 't kleeden is." De dienstmeid ziet dat ook en verdwijnt.
't Verschuiven van een bedstee-gordijn! Gekraak; tweede gekraak! "Nacht Aagchie!" "Sientje slaep wel!" Stilte! Binnen Janssens vertrekje liggen de Zondagsche kleeren op een stoel; de eigenaar er van bergt zich zelf in een vochtige bedstee. Nog maar even waren de echtelieden Van Middelnesse beneden, of ook de Geldersche neef treedt de ontbijtkamer binnen.
Tom, ik weet niet wat er van een jongen groeien moet, die zich zoo gedraagt als jij. Ik schaam me dood, als ik er aan denk, dat je me stilletjes, zonder een gezicht te vertrekken, naar Sientje Harper hebt laten gaan!" Uit dat oogpunt had Tom de zaak nog niet beschouwd. Het verhaal, dat hem vóór schooltijd zoo ijselijk grappig had toegeschenen, was nu een gemeene leugen geworden.
Wat liet ik Sid, Tom? Wat liet ik Sid doen?" "U liet hem u O u liet hem de deur dichtdoen!" "Hemelsche goedheid! Zoo iets heb ik nog nooit gehoord! Zeg mij niet meer, dat droomen bedrog is. Sientje Harper zal dit weten, eer ik een uur ouder ben. Het zal mij eens benieuwen of zij mij nu nog zal bespotten over mijne lichtgeloovigheid!" "O, tante, het wordt mij zoo klaar als het licht!
Voor de kinderen wordt het een feestdag. Mama heeft goedgevonden dat ze alleen op de kinderkamer zullen eten. Sientje krijgt de handen ruim, want mevrouw heeft gezegd: "Sientje 'k zal zelve wel dekken, omdat mijnheer met dien man iets praten moet."
Woord Van De Dag