United States or Oman ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Wanneer heb je hem het laatst gezien?" Joe trachtte zich dit te binnen te brengen, maar hij herinnerde het zich niet. De kerkgangers bleven met bedrukte gezichten staan kijken; er ontstond een geheimzinnig gefluister, en onrust teekende zich op ieders gelaat.
"Maar ik zie niet hoe wij dit zullen kunnen doen," antwoordde de jager, die voor zijne wapens vreesde, "of een van ons moest besluiten zich op te offeren en achterblijven, en op mijne beurt verzoek ik die eer." "Wel nu nog mooier," antwoordde Joe, "ben ik daaraan niet gewoon!"
"Heeft men de bronnen van den Niger ontdekt?" vroeg Joe. "Reeds sedert langen tijd," antwoordde de doctor; "de kennis van den Niger en zijne takken gaf aanleiding tot talrijke expeditiën, en ik kan u de voornaamste opnoemen.
Een prachtige nacht verspreidde zich over de aarde, de priester sliep kalm in. "Hij zal er niet van opkomen," zeide Joe. "Arme jongeling! nauwelijks dertig jaar!" "Hij zal in onze armen ontslapen! Zijne reeds zoo zwakke ademhaling verzwakt nog meer, en ik kan niets doen om hem te redden," zeide de doctor wanhopig. "Die ellendelingen!" riep Joe uit, die van tijd tot tijd plotseling toornig werd.
Maar misschien zullen wij daartoe onze toevlucht niet behoeven te nemen. Zijt gij gereed?" "Ja," antwoordde Joe. De zakken waren gerangschikt, de wapenen gereed. "Goed," zeide de doctor. "Houdt een oog over alles. Joe zal den ballast naar beneden werpen en Dick den gevangene ontvoeren, maar niets gebeure zonder mijn bevel. Joe, ga eerst het anker losmaken en klim spoedig weder in het schuitje."
Joe voelde zich het hart in het lijf omdraaien, en door walging voortgedreven, liep hij met groote stappen naar het meer, om zich te baden.
Gelukkig is er in deze streken eene schadeloosstelling voor hunne verwoestingen; de inlanders verzamelen deze insecten in menigte en eten ze met graagte." "Het zijn de reegeiten der lucht," zeide Joe, die, om zich te onderrichten, zeide spijt te hebben dat hij ze niet kon proeven.
Dick, maar wij moeten niet vallen," antwoordde de doctor, de oogen op den barometer slaande. "In alle gevallen, Joe," hernam Kennedy, "zullen wij geen kwaad doen onze wapenen gereed te maken." "Dat kan niet schaden, mijnheer Dick, wij zullen er ons wel bij bevinden ze niet te hebben weggeworpen." "Mijne karabijn!" riep de jager uit, "ik hoop mij er nooit van te scheiden."
In het midden groeide een enkele boom, en toen Joe hem zag, riep hij uit: "Welnu, als deze 4000 jaar lang dergelijke bloemen voortbrengt, vind ik het niet zeer mooi van hem." En hij toonde een reusachtigen wilden vijgeboom, welks, stam geheel verdween onder eene massa menschenbeenderen; de bloemen, waarvan Joe sprak, waren pas afgesneden hoofden, opgehangen aan dolken, die in de schors staken.
De thermometer wees in de zon 149 graden, een regen van vuur doorkruiste de lucht. Het was de grootste hitte, die zij hadden waargenomen. Joe maakte, even als den vorigen avond, hun bivouak gereed, en gedurende de wacht van den doctor en Kennedy had er niets bijzonders plaats.
Woord Van De Dag