United States or Burundi ? Vote for the TOP Country of the Week !
In de drokte van de volgende dagen vergat ik de ontmoeting bij den meester geheel en al en dacht slechts aan het vrije leven op zee. Des Dinsdags na den noen zouden wij vertrekken en toen ik om half negen in den morgen van dien dag nog even bij grootje afscheid ging nemen, hoorde ik, terwijl ik de Voorstraat overstak, mijnen naam noemen.
Schoenen waren reeds voor mij een wonder, maar toen ik van spijkers hoorde, vergat ik mijn verdriet. Neen, zeker mijn meester was geen slecht mensch. Zou een slecht mensch er aan gedacht hebben, dat mijn klompen mij konden hinderen? Schoenen. Schoenen met spijkers! Een fluweelen broek! Een jas! Een hoed!
Uw redeneering gaat mijn verstand te boven. Ik heb u toch alles duidelijk uitgelegd. Ja, maar uw gevolgtrekkingen kan ik niet volgen. Ik geloof toch dat gij u vergist. Ik vergis me niet. Wat wilt gij nu doen? Als ik dien Suef hier had, zou ik beginnen met hem zóóveel zweepslagen toe te dienen, dat hij het opstaan vergat. Dan had hij niet meer dan hij verdiende. Jammer genoeg, dat hij niet hier is.
Juffrouw Laps kwam de zeer gewenschte vergetenheid nog te-hulp, door 't licht uitteblazen 'n voorzorg die door den overigens zoo byzonder intelligenten zevenklapper schandelyk verzuimd was en Wouter vermaakte zich kinderlyk by 't aanzien van de pret. Hy vergat z'n buurvrouw en haar opdringende vriendelykheid, om naar 't gewoel der menigte te kyken.
Maar Dolf was zoo vriendelijk en aardig, en het was in den vroegen morgen zoo frisch en vroolijk buiten, dat Gustaaf zijne boosheid vergat en dacht: hè, wat is het 's morgens vroeg toch mooi buiten. Dat heb ik nooit geweten. Neen, dat had hij ook nooit geweten; want thuis stond hij altijd zoo laat op, als hij maar wilde.
Als mijne zweep zich vergat ten opzichte van uw achterste, vergat gij u nog meer ten opzichte van mijne beenen, door hun te beletten achter het meisje te loopen, dat in de lochting mij zoo lodderlijk wenkte. Aas voor de raven, zei Lamme, 't was dus uit wraaklust? Een heel klein beetje, antwoordde Uilenspiegel.
De zegenwensch kwam van de lippen van een kind, doch het was de eerste, dien Oliver ooit over zijn hoofd had hooren uitspreken; en hij vergat die nooit, in al den strijd en de smart en de moeiten en lotswisselingen van zijn volgend leven. Oliver loopt naar Londen hij ontmoet onderweg een zonderling jongmensch. Oliver kwam bij den slagboom, waar het zijpad eindigde en was opnieuw op den straatweg.
Goeie Elsi, ze vergat zulke onaardigheden altijd dadelijk. En ze had nooit gezinspeeld op de verhouding met hem, nooit geplaagd... "Ga nu maar naar Han toe, anders laat je 'm nog wachten voor 't eerst en voor 't laatst... Ik moet nog gaan spreken over het bewaren van m'n planten, en dan naar Lize."
Dat was er de korte, voorbijgaande uitdrukking van, en zij vergat hem nooit weder. Anna schreef een brief aan haar echtgenoot, waarin zij hem om de toestemming tot de scheiding vroeg en tegen het einde van November verhuisde zij met Wronsky naar Moskou.
"O, mijn liefste man, denk dat toch als 't je blieft niet! Ik vergat heelemaal dat je rijk was, toen ik 'ja' zei.
Woord Van De Dag