United States or Georgia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Als ik 's morgens den blauwen pot bij hen zette en wegging, kwamen zij al jammerend bij den dampenden etensbak staan. Zij pikten dan wel tegen den wand of tegen het handvatsel, maar alleen Kaspar scheen te begrijpen, dat de inhoud de hoofdzaak was en peuterde soms zonder resultaat in het voedsel om.

»Hetzij die bandieten met geweld hier binnendringen," vervolgde James Burbank, »hetzij zij buiten rondom Castle-House het oogenblik zullen afwachten, dat wij door honger en gebrek genoodzaakt zullen zijn ons over te geven; in beide gevallen blijft het gevaarlijk hier langer te verwijlen!" »Is het inderdaad zoo ver gekomen?" vroeg mevrouw Burbank jammerend en handenwringend.

Luid-uit jammerend, bang dat ze 'm zouen hooren, bang voor 't geloer der roode venster-oogen achter de boomen, liet-ie zich terugglijden zooals-ie gevallen was, smoorde-die z'n kokend-huilenden kop in 't geplooi van den arm.

De generaal en de twee vrouwen schrikten er verbaasd van op. Wat! Nu nog treinen en auto's in de verlaten stad! Of zou het wellicht reeds de vijand zijn, die binnenstormde! De beide vrouwen wrongen jammerend, met angstgezichten, haar handen in elkaar, maar de generaal, onvervaard, stond op en ondanks de smeekingen van vrouw en schoonzuster, ging hij buiten, op den drempel, kijken. 't Was niets.

Uilenspiegel was in de taveerne en, jammerend en droevig, zei de lieftallige gastvrouw tot hem: Arme Lamme! arme Uilenspiegel! Waarom beklaagt gij ons zoo zeer? vroeg Uilenspiegel. Laas! laas! zeide zij, waarom ook gelooft gij niet aan de misse? Zeker gingt gij naar den hemel, en in deze wereld zou ik vermogen u te redden.

Toen nam Franciscus afscheid van zijn vrouw, die, gillend en jammerend, hem nogmaals en nogmaals omhelsde, tot de ontroerde gendarmen den arrestant voorzichtig uit haar armen los maakten, hem wenkend om mee te gaan.... Akelig bleef het verflauwend geplof van de kruk moeder en zoon in de ooren martelen, zelfs toen zij het onmogelijk meer konden hooren.

Ze vroeg, en het meisje vertelde wat zij wist. "Wat zullen ze zeggen, wat zullen ze zeggen," lamenteerde Trijntje en sloeg jammerend de handen in elkaar. "Er is niemand thuis." Ze nam Tony op schoot en met hun allen deden ze zijn natte kleeren uit. "Ziezoo," zei Siem, "nou afdrogen en in een wollen deken in bed." Tony klappertande.

"Genade!" stamelde de moordenaar, toen boog hij het hoofd en mompelde eenige onverstaanbare vloeken. Enjolras wendde den blik niet van zijn horloge; hij liet de minuut voorbijgaan, en stak toen het horloge weder in zijn zak. Daarop nam hij Le Cabuc, die jammerend op de knieën gezonken was, bij de haren en drukte hem den loop van zijn pistool tegen het oor.

Men denkt aan dikke, roode heeren met gloeiende nekken, aan óver-welgedane pastoors en bisschoppen, met stralende gezichten om een reuzendisch gezeten, den vol-glanzenden beker in de hand. Men denkt ook aan het "pootje", aan 't vreeslijke, aan 't pijnlijke, aan 't pootje dat jammerend doet om water schreeuwen, na al dien overdaad van zwaren wijn.

't Kakelen van de kippen en 't kraaien van een paar vechtlustige hanen werkt evenmin storend op de aandacht als het jammerend geluid van den ulmerdog, die naast zijn hok een solo huilt.