United States or Antigua and Barbuda ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Donder op, jij, als de bliksem!" snauwde André weer met een kwaad gebaar, en opschrikkend ging ze weg, met een smalende lip, gemeene scheldwoorden prevelend, maar dat heel zachtjes, en glurend intusschen onderdanig naar den chef, die keek.
Dan 'r man herkennend, die 'n mand etenswaren, eieren, ham, boterhammenworst en broodjes op z'n schoot hield, hernam ze haar waardigheid van vóór de groote Ellende en snauwde haar dochter toe: "Amélie! Amélie! Schei uit met je gedans. De burgemeester, de wethouders zullen denken, dat je stapel ben!" "Dat ben 'k ook ma! Eenig! Eenig!" Voor het eerst sinds zwaar-zure uren hersprak ze dát woord.
Toen hij dat gedaan had, kwam een breed, grof gezicht te voorschijn, met een baard van drie dagen en norsche oogen, waarvan het ééne duidelijk gekleurde teekens vertoonde, binnenkort met een stompende vuist in aanraking te zijn geweest. »Kom binnen, hoor je niet?« snauwde dit innemende spitsboevengezicht.
Hij schaamde zich, dat ze het tegen hem durfden zeggen, draaide zich om en snauwde: "ga jelui maar alleen hoor." "Toe nou, flauwerd," riep Krijn hem nog na, maar hij liep nog wat harder en verdween weer in de keuken. "Mispunt! lafferd!" hij hoorde het haast niet door den wind en trok de deur met een smak dicht. "Wat een slag," zei grootmoe, "was je aan de buitendeur."
En Sam liet een schor gelach hooren. "Lacht gij nog!" snauwde de handelaar. "God zegene u, meester, ik kon het niet laten," antwoordde Sam en gaf zijne lang gesmoorde opgetogenheid lucht. "Zij maakte zulk eene wonderlijke vertooning, daar wippende en springende over dat krakende ijs. En het hooren er van! Plomp, krik, krak, plis, plas! He, wat ging dat!"
Hierdoor had hij den Franschman erg op de teenen getrapt; hij snauwde mijn vader toe en deed hem gevoelen, dat ook hijzelf alles behalve heel veilig was. Mijn vader was een prikkelbare kerel, en wanneer hij éénmaal iets voor recht hield, was hij zoo hardnekkig als een echte Mekklenburger slechts zijn kan.
"Wat is dat, vader?" riep Joan, achteruitspringende met een kleur als bloed. "Waaraan heb ik dat verdiend?" "Vraag je dat nog, onbeschaamde huichelaar?" snauwde hem de verstoorde Heer van Sonheuvel toe: "ik heb schoone berichten van u ontvangen, sinjeur!" "Ik begrijp er niets van, vader!" zeide Joan; "ik weet niet, wat ik gedaan heb, om een dusdanige behandeling te veroorzaken."
"Stik!" bromde André. En er kwam een andere kelnerin, een dikke meid, erg duitsch, met een vette grijns, en André snauwde haar zoo barsch mogelijk toe, dat hij twee halve liters moest hebben, maar de grijns bleef onveranderd, en toen ze terug kwam met de twee steenen kroezen, streek ze intiem-vertrouwelijk neer op den derden stoel aan hun tafeltje.
"Die voorwaarde is hoognoodig; want zonder dat zou waarschijnlijk niemand der uwen trek hebben, om den strijd met ons aan te binden." "Word niet te stekelig, pas op!" snauwde de hoofdman hem driftig toe. "Gij hebt eenvoudig te zeggen of gij mijn voorwaarden aanneemt, ja of neen." "En als wij dat nu eens niet doen?"
Het bloed stroomde na en spoot uit het lichaam op, als het water uit eene fontein." "Gij stomme rekel!" bulderde de waard, "wat leutert ge daar van bloed en fonteinen! Ziet ge dan niet, ezel, dat al dat bloed niets anders is dan de roode wijn uit de zakken, die je dolle heer me voor altijd totaal bedorven heeft?" "Wat zou ik weten?" snauwde Sancho daartegen in.
Woord Van De Dag