United States or Switzerland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik moest dus voortgaan met mijn rol van huichelaar en mijn ambt van schenker nog eenigen tijd uit te oefenen. Ik leed natuurlijk vreeselijk onder dien toestand want ik verlangde slechts roover te worden om uit te kunnen gaan zooals zij en vleide mij ook met de hoop, dat ik hen vroeg of laat zou kunnen ontsnappen.

"Wie had men kunnen straffen?" vraagt Geelvinck: "men had den halven Haag moeten ophangen." "De Prins is geen huichelaar," zegt Witsen: "en ik heb mij overtuigd gehouden, dat hij diep getroffen was door dat beklaaglijke voorval." "Juist!" zegt Appelman: "men is bij zulke gelegenheden diep getroffen; maar men profiteert van het gebeurde."

En ook 't hysterisch element wie 't weglaat by menschschilderen of geschiedschryven, is 'n knoeier of 'n huichelaar, d. i. beide tegelyk ontbrak niet! Er staan of liggen my 'n paar beelden voor den geest, die de stemming van Wouter's gemoed redelyk zuiver voorstellen, maar... ze klinken onklassisch.

Hoe kon dat samengaan? Moest ze de gedachte plaats in haar ziel geven, dat haar kind een verharde huichelaar was? neen neen, dat kon zoo niet zijn; hij moest door de list des duivels verblind zijn voor 't gevaar, dat hem dreigde.

Ik bezegel dit briefje met een geestelijken liefdekus, en ben uw eigendom. Benjamin is niets dan een huichelaar, overigens geen mensch, eerder een laf kruipend gedierte dat, voortsluipend uit het gezicht van z'n vijand, zich bevuilt van angst.

Hij was een huichelaar, die zijn lichtzinnige gedachten, onder het masker van een rechtschapen, achtenswaardig uiterlijk, voortreffelijk wist te verbergen; het spijt mij, dat gij u eene legende op den mouw hebt laten spellen, waarin deze zedeprekende huzaren-officier met die Lisette de rol van heilige vervult.

"Wat is dat, vader?" riep Joan, achteruitspringende met een kleur als bloed. "Waaraan heb ik dat verdiend?" "Vraag je dat nog, onbeschaamde huichelaar?" snauwde hem de verstoorde Heer van Sonheuvel toe: "ik heb schoone berichten van u ontvangen, sinjeur!" "Ik begrijp er niets van, vader!" zeide Joan; "ik weet niet, wat ik gedaan heb, om een dusdanige behandeling te veroorzaken."

De wreedaardige dweeper of huichelaar Dominicus, die sommige nog heden den Heiligen noemen, was aan het hoofd van dezelve en zijne navolgers bekleeden nog in onze dagen die plaats in Spanje en Portugal; hoewel zij, den Hemel zij gedankt, zeer veel van hunne magt verloren hebben.

Ei, over zijn eigen belangen....? Nu dat ze dan maar spoedig voor den dag moest komen, daar hij het hoofd vol had met het beramen der middelen waardoor hij dien nietswaardigen Hak zijn beleediging en zijn eervergeten gedrag omtrent Mathilde zou betaald zetten; den huichelaar, die vast beloofde Thilde te zullen huwen en nu schandelijk zijn woord gebroken had.

Hij begon te wenschen dat Veervlug dien vreemdeling maar nooit in hun midden gebragt had; maar van den anderen kant kon hij toch niet gelooven, dat hij een slecht mensch was. Hij had gedurende de dagen, die zij te zamen hadden doorgebragt, zulk eene edele denkwijze aan den dag gelegd en allen zoo zeer aan zich geboeid, dat hij òf een goed mensch, òf een vreeselijk huichelaar moest wezen.