United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !


De herhaalde scheldwoorden, die mij golden, brachten mij tot woede, en de smalende uitdrukkingen over mijne gestorven ouders verbitterden mij zoo hevig, dat ik besloot weg te loopen en mij over deze mishandelingen te wreken.

"Donder op, jij, als de bliksem!" snauwde André weer met een kwaad gebaar, en opschrikkend ging ze weg, met een smalende lip, gemeene scheldwoorden prevelend, maar dat heel zachtjes, en glurend intusschen onderdanig naar den chef, die keek.

Die hebt gij niet gekocht die kunt gij niet koopen. Die is gekocht en ook betaald, door Eenen Eenen die in staat is om haar te bewaren. Doe dus wat gij wilt, gij kunt mij niet schaden." "Niet?" zeide Legree smalende. "Dat zullen wij eens zien. Hier, gij Sambo en Quimbo, geef dien hond zulk een pak, dat hij in geene maand te boven is."

Hij wist het niet. Het raakte hem niet. Mits hij maar voort was van deze plek zijner vernedering, waar de lucht hem als pestdamp, zijn hemel hem eene hel geworden was. Woedende gedachten doorjoegen zijn brein. Gelijk de schandletters in het voorhoofd van den boef, zoo stonden hem in het hart gebrand al de smalende woorden, door =haar=, door zijne Mary hem toegedacht. Ha, zoo!

"Ik zal u toch wel doen buigen, eer ik met u gedaan heb," zeide Legree woedend. "Dat zult gij nooit doen. Ik zal hulp krijgen," antwoordde Tom. "Wie duivel zal u dan helpen?" zeide Legree met smalende minachting. "De Heere, de Almachtige!" antwoordde Tom. "Daar dan, verdoemde kerel!" schreeuwde Legree, met een vuistslag, die Tom op den grond deed storten.

Bij het minste dat ik deed, kreeg ik een vloed van scheldwoorden naar het hoofd, vermengd met smalende uitdrukkingen over mijne ouders; want, zooals ik later vernam, mijn vader was zeer tegen den zin zijner familie met mijne moeder, die een arm maar braaf meisje was, gehuwd.

Daar werd dus de oorlog voorbereid. Alleen aartshertog Karel bood nog tegenstand. Hij zou het opperbevel voeren, en hij had Napoleon op het slagveld leeren kennen. Zelf een veldheer, wiens persoonlijke dapperheid boven alle verdenking was verheven, begreep hij, dat 't lot van zijn vaderland op 't spel stond; over de smalende schreeuwers, die thuis bleven, haalde hij dus minachtend de schouders op.

Umhlela, die met gebogen hoofd in deemoedige houding voor de Koning had gestaan, richtte het hoofd fier in de hoogte, en vestigde zijn flikkerend oog op Dingaan, wiens smalende woorden en verachtelike toon het hart van de oude dappere krijgsman diep hadden getroffen. »Zoon van Sentsanghaka!" riep hij uit. »Van mijn leven kunt ge mij beroven.