United States or Hungary ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wij mogen zooveel leven maken als wij willen, dat zal den schrik onderhouden." Eindelijk werd het stil in en om het huis, en tegen middernacht begaf Legree zich naar bed, vloekende over zijnen tegenspoed en wraak zwerende tegen den volgenden ochtend. "Denk niet dat de rechtvaardige door den hemel vergeten is!
Die hebt gij niet gekocht die kunt gij niet koopen. Die is gekocht en ook betaald, door Eenen Eenen die in staat is om haar te bewaren. Doe dus wat gij wilt, gij kunt mij niet schaden." "Niet?" zeide Legree smalende. "Dat zullen wij eens zien. Hier, gij Sambo en Quimbo, geef dien hond zulk een pak, dat hij in geene maand te boven is."
De geheele troep was op weg naar de tamelijk verwijderde plantage van Legree.
"Dat zou ik hem wel eens willen zien probeeren," zeide Legree met een woesten grijnzenden lach. "Zouden we niet, Sambo?" "Denk nog al, ha, ha!" antwoordde de zwarte pluimstrijker, gedienstig lachende. "He, wat een pret! Hem in de modder te zien steken, en door de struiken rennen, met de honden op het lijf. Ik dacht te barsten van lachen, toen we Molly vingen.
Daar Tom hem niet hard genoeg was, nam Legree zich voor om hem spoedig te harden; en eenige weken nadat Tom op de plantage was gekomen, besloot hij daarmede een begin te maken. Op een ochtend, toen het volk gemonsterd werd om naar het veld te gaan, zag Tom met verwondering een nieuweling onder hen, wier voorkomen zijne aandacht trok.
Eindelijk leide de boot aan bij eene kleine stad, en hier ging Legree met zijn troep van boord. "De duistere plaatsen des lands zijn vol woningen van geweld." Vermoeid, achter een ruwen wagen over een ongebaanden weg aankomende, stapten Tom en zijne makkers voort. In den wagen zat Simon Legree; en de twee vrouwen, nog aan elkander gekluisterd, waren, met eenige bagage achterin gestopt.
De vreemdeling raakte het bedoelde gereedschap met zijnen vinger aan en zeide eenvoudig: "Het is hard genoeg en ik zou denken, dat uw hart daarmede even hard geworden is." "Ja, dat moogt ge wel zeggen," antwoordde Legree, met een hartelijken lach. "Ik denk dat er nu zoo weinig zachts in mij is als in iemand die op twee beenen loopt. Ik zeg u, niemand kan mij ooit bedotten.
Voor sommige menschen is het echter werkelijk nuttig als zij eens door een vuistslag op den grond gesmakt worden. Wanneer men hen maar eens plat in het stof legt, schijnen zij terstond eerbied voor iemand te krijgen, en Legree behoorde tot deze soort.
Al zou ik al de beenderen in zijn lijf aan stuk moeten slaan, hij zal het opgeven!" Juist op dat oogenblik werd de deur geopend en kwam Sambo binnen. Hij naderde al buigende en met een papier in de hand. "Wat is dat, gij rekel?" zeide Legree. "Het is een tooverding, meester." "Wat?" "Zoo iets dat de negers van de tooverheksen krijgen. Dat maakt dat zij niet voelen als zij gegeeseld worden.
De burger biedt nog eenige malen en ziet zijn mededinger daarbij verachtelijk aan; maar de man met het ronde hoofd wint het van hem in hardnekkigheid en geheime zwaarte van beurs; en de strijd duurt nog maar een oogenblik; de hamer valt hij heeft het meisje met lichaam en ziel, als God haar niet bijstaat. Haar meester is Mr. Legree, eigenaar eener katoenplantage aan de Roode rivier.
Woord Van De Dag